Een nieuw land in zicht

El Encanto VillasMexico23 February 202335°

Zware dag vandaag. Eerst, altijd lastig om een grote stad uit te komen. Veel stoplichten en veel eenrichtingswegen. Daarna hadden we besloten via de dorpen te rijden en zo zaten we binnen no time op een onverhard stenen pad. Super mooi maar erg hobbelig en steeds slingerend van links naar rechts op zoek naar zo min mogelijk stenen. Na 20 kilometer kwamen we door een klein dorp waar vandaag het dorpsfeest gehouden werd. Dansen met de allerkleinsten, dansen in een cirkeltje en daarna stierenvechten met een menselijke stier. Hij stond eerst in een karretje met een lint ervoor en werd toen “losgelaten” op 5 toreadors met rode lap. Kunnen de Spanjaarden wat mij betreft nog wat van leren!

Daarna weer een stuk door een heel smal pad waar we besloten te lunchen. We hebben daar een half uur midden op de pad gezeten. Kwam alleen een brommertje voorbij. Net toen we klaar waren met alles weer inruimen verscheen er ineens een auto zoals je op de foto ziet. Uiteindelijk kwamen we weer op de grote weg en de forse wind (tegen), die we de rest van de dag tussen de struiken wat konden ontduiken, kregen we nu vol op de neus. Tel daar nog wat heuveltjes bij op en de warmte en het wordt bikkelen.

Omdat het het enige verblijf was in deze buurt zitten we nu in een basic ingerichte ruimte. Staat aangeprijsd als eco villa. Dat betekent geen airco en een buitendouche. Niet berekend op fietsers want het laatste stuk moet je een trap op. 3 kanten zijn voorzien van ramen en het ligt midden in de begroeiing. Kost wel €124,- duurste wat we in lange tijd hebben gehad. Oh ja, geen WiFi in de villa maar wel een zwembad op het terrein en inclusief ontbijt morgen. We gaan het zien. Voor nu ben ik te moe om me er druk over te maken. Morgen naar Chichen Itza een bekende archeologische site.

PistéMexico 24 February 202335°

Na een prima ontbijt de veel te dure villa weer verlaten en met een kort doch onaangenaam ritje (geen shoulder, druk verkeer, heuveltje op en af en tegenwind) naar Piste gereden waar de archeologische vindplaats Chichen Itza ligt. Toch nog een pauze gevonden na 1,5 uur en daar hoorden we een vogel fluiten. Henk heeft zo’n vogelgeluiden app en dus weten wij nu dat het de roodbrauwpeperklauwier was die wij hoorden! Weer wat geleerd.

Vanaf ons hotel was het 2,5 kilometer lopen naar de opgraving. Nou het bleek een echte toeristenattractie te zijn met veel grote bussen die mensen aan- en afvoeren. Ook de toegangsprijs was duidelijk veel hoger dan we in Mexico gewend zijn. Binnen viel de drukte gelukkig wel mee dus we konden alles goed bekijken. Vanaf eind 10e eeuw was Chichen Itza de belangrijkste Mayastad van Yucatán en veel van de bouwwerken die toen ontstonden zijn nog in goede staat achter gebleven. Vooral de piramide “El Castillo” is heel indrukwekkend en mooi gebleven. Op het terrein zagen we ook onze eerste Cenote Maar daarover morgen meer! Bij ons heerlijke hotel nog lang zitten kletsen met een Nederlandse dame die steeds een paar maanden hard werkte in Nederland, soms twee baantjes tegelijk en dan niks uitgaf, om daarna weer een aantal maanden te gaan reizen. Heel bijzonder.

ValladolidMexico 25 February 202334°

Wat meer dus over de Cenotes. Je spreekt het uit als seh-NO-tay en het zijn met water gevulde natuurlijke Putten. Je hebt 3 soorten, open. halfopen en dicht. Cenotes komen voor in regio's waar geen bovengrondse rivieren zijn. Het water sijpelt door de poreuze grond naar ondergrondse rivieren. Op sommige plaatsen is het gesteente verweekt en ingezakt (een zinkgat), waarbij ondergrondse, met water gevulde holtes ontstaan, de Cenotes. Er moeten er in deze omgeving wel 3000 zijn maar er zijn er nog maar 1400 gedocumenteerd. Een aantal zijn nu ingericht als toeristenattractie. Wij zijn intussen bij eentje gestopt maar die was ondergronds en daar zijn we toen niet naar wezen kijken. We hebben in 3 nu gezwommen en we hebben er ook nog 2 gezien die niet of nu niet toegankelijk zijn of niet geëxploiteerd worden.

Het proces als je in een Cenote wilt zwemmen: Je moet eerst een toegangskaartje kopen en de prijzen verschillen nogal. Daarna is het zoeken naar waar ze de sleutels voor een kluisje ter beschikking stellen, al dan niet gratis. Daarna kijken waar je kunt omkleden. Vervolgens onder een buitendouche (verplicht) en dan speuren naar wie je waar een zwemvest kan verstrekken want dat is ook verplicht. Als dat allemaal lukt is het nog kijken waar je naar beneden moet om bij het water te komen. Je bent dus even zoet voor je je eerste duik genomen hebt en aanwijzingen daar doen ze hier niet aan.

Het water van de 3 waarin wij gezwommen hebben was niet koud, was prima te doen. In 2 van de 3 zwommen zwarte visjes die zich van de zwemmers weinig aantrekken. Een keer was er dus een touw waarmee je over het water kon zwieren voordat je je in het diepe stort. Tussen Piste en Valladolid hebben wij er drie bezocht en vandaag dicht bij Valladolid nog eentje.

We horen nu ineens ook veel meer Nederlanders waardoor je weet dat je nu in een veel toeristischer gebied zit dan wij gewend zijn. Bij Chichen Itza spraken we twee meiden uit Leiden, gister eerst een stel uit Noordwijk die na ons verhaal ook een fietsvakantie wil gaan houden. Later op de dag spraken we twee jongens en vandaag weer twee meiden, uit Nijmegen deze keer. Na een prima diner gister in de stad hebben we vandaag besloten om weer eens zelf te koken in het keukentje dat de gasten vrij ter beschikking staat. Soort van hutspot gemaakt maar omdat we geen stamper hebben waren het allemaal stukjes, wortel, rode ui, zoete aardappel en gewone aardappel. Soort bacon erbij gebakken, nou dat was weer eens Hollands lekker!

CobáMexico 27 February 202333°

Na 6 km fietsen hadden we de eerste Cenote alweer te pakken. Valt nog niet mee om bezweet en wel uit je fietspak en in je zwempak te komen. Het was nog lekker rustig bij deze eerste. Gelukkig wel want deze heeft een soort catwalk die eindigt op een plek waar het licht doorheen valt. Daar wil iedereen foto’s maken en sommigen willen er heeeeeel veel in diverse poses. Gelukkig kon ik een foto van die plek maken toen hij even vrij was.

Daarna lekker gefietst, uiteraard weer wind van voren en we horen nu in de groepsapp dat dat meestal zo is hier. Wij schieten gelukkig al op, gaan overmorgen “de hoek om” naar het zuiden dus dan moeten we hem van opzij krijgen. We fietsten na de pauze rond half 1 weg voor de laatste 27 kilometer. We zijn rond kwart voor 2 in Coba zeiden we nog. Halverwege roept Henk ineens “We hebben toch nog maar net een uur gefietst?” Blijkt het ineens half 3[e-1f914]Na wat gedub hebben we geconcludeerd dat het niet anders kan dan dat we een tijdzone gepasseerd zijn, en zo blijkt het te zijn. Nog 6 uur verschil nu met Nederland.

We kwamen aan bij het prachtige hotel van vandaag (was een soort van aanbieding) en gingen al snel weer op pad naar de Cenotes hier in de buurt. We hebben er maar een kunnen bezoeken voor sluitingstijd. Dat krijg je als je ineens een uur moet inleveren. Deze laatste Cenote was een gesloten dus zonder daglicht. Weer prachtig en met twee plekken waar je naar beneden kon springen, super hoog! Op de weg terug (was 7km vanaf het hotel) nog gauw wat foto’s van de zonsondergang gemaakt boven de Laguna Cobá een bijna cirkelvormig meer waar krokodillen[e-1f40a]voorkomen. Het hotel ligt aan het meer!

TulumMexico 28 February 202330°

De wekker ging om 6 uur maar door het tijdsverschil was dat voor mijn gevoel dus 5 uur. Het was zelfs nog donker buiten! We komen dichter bij de toeristencentra en dus gaan de prijzen omhoog. De Cenotes gister waren rond de 100 peso’s entree, die van vandaag 300 (€ 15,-pp)! Dat vonden wij een beetje veel voor een halfuurtje zwemmen.

Ondanks de wind mooi op tijd bij het Boutique hotel. Even fietsspullen uitgewassen en koffie gedronken. Daarna gingen we op pad richting de opgravingen van Tulum aan zee. Onderweg regelmatig gestopt en van richting veranderd op zoek naar gas voor de jetboil. We hebben nu een soort spuitbus gevonden die werkt maar is natuurlijk minder stabiel dan de kruikjes die we normaal hebben. Zodoende kwamen we om kwart over 4 bij de opgravingen aan en dat was 15 minuten te laat. Je mocht niet meer binnen want het sluit om 17.00. Dan maar een ijsje eten en morgen nog eens proberen.

Felipe Carrillo PuertoMexico 1 March 202331°

Omdat we gister dus niet meer de historische site Tulum konden bekijken waren we vanmorgen vroeg uit de veren. Om half 7 reden we al die kant op. Het zou namelijk om 7 uur opengaan. Mooi niet dus, pas om acht! Dat gaf ons wel de tijd om aan het strand van de Caraïbische Zee de zonsopgang te aanschouwen. Voor achten waren er al meer bezoekers maar wij waren echt de eersten! We hebben de site relatief kort bezocht want er moest ook nog een flinke rit afgewerkt worden. Deze opgravingen zijn weer heel anders dan die we eerder zagen ze staan verspreid over een groot terrein en zijn iets minder goed bewaard gebleven. Wel prachtig dat het aan zee ligt.

We kochten onderweg terug naar het hotel nog 2 flessen “campinggas” (propaan/butaan mengsel). De rit was 95 kilometer recht door met, als we het ons goed herinneren, 1 of 2 dorpjes. Kortom gas erop en trappen. Met het ritje van vanmorgen erbij toch weer 111km verder. Nu in een appartementje op 1 hoog. Soep gekookt met groenten, heel veel groenten! Kunnen we er morgen weer tegen.

Othón P. Blanco (Buenavista)Mexico 2 March 202333°

Herinneren jullie je die grote rode bak nog die ons voorbij reed en de hele weg in beslag nam? Ik vroeg toen aan de chauffeur waarvoor de bak was en die had het over de train de Maya. Dat zei mij niks. Vandaag reden we heel lang over een weg waar langs ze druk aan het werk waren. Wij dachten dat ze parallel een weg gingen leggen om zodoende dubbelbaans te krijgen. Dat leek al wat onnodig want zo druk was het hier niet. Toen zagen we ineens dat bord langs de weg staan en het kwartje viel. Ze gaan een spoorweg maken en die bak was een deel van een viaduct of zo. Man, wat een klus is dat. In Nederland graven ze een weg, egaliseren die, asfalt erover en klaar (heel simpel uitgedrukt natuurlijk) maar hier! De hele bodem is begroeid met dik struikgewas en de bodem zelf is gewoon rotsgrond. Wat een megaonderneming om daar ook maar 10 meter vooruit te komen. Daar loopt voorlopig nog geen trein!![e-1f682]

Voor ons gaf dit wel wat afleiding want opnieuw 87 kilometer recht door. Bij de in- en uitritten voor vrachtwagens die puin afvoeren en zand aanvoeren staan overal zo’n 6 “mannetjes” bij pionnen, veelal vrouwen trouwens, en die wapperen voortdurend met een rood vlaggetje om verkeer te attenderen. In de zon, veelal geheel bedekt ivm het stof. En dat wapperen is volledig zinloos. Wij kunnen er niet over uit. Ik denk dat we er vandaag wel 50 gezien hebben! We groeten ze allemaal maar vriendelijk!

Ons verblijf vannacht ligt aan Lake Bacalar Wij hebben een kamer in een rijtje van 3 terwijl de andere 2 niet bezet zijn. Dus we kunnen het terras helemaal zelf gebruiken. Van daaruit kun je het meer zien. Heel mooie rustige plek. De temperatuur is overdag soms niet te harden maar oh die warme avonden maken alles goed. We maakten taco’s volgens een recept dat Henk ergens gevonden had. Heerlijk!

ChetumalMexico 3 March 202332°

Onze laatste volle dag in Mexico! We zaten dus aan het meer van Bacalar, dit meer is smal maar kilometers lang. Het meeste toerisme rond dit meer met fantastische blauwe kleuren, is in de plaats Bacalar. Daar draaien wij dus ook af en na het meer bewonderd te hebben was het tijd voor koffie. Er zaten al twee jonge dames aan de koffie en dat bleken Nederlandse meiden die een maand aan het backpacken waren in deze omgeving. We hebben gezellig met hen ervaringen uitgewisseld.

Ze waren nog niet weg of op hun plek namen twee Zwitsers plaats. Vrienden van elkaar, de vrouw woonde nu in Bacalar, liet er op dit moment een huisje bouwen (vlak bij die nieuwe spoorweg) en hij was een aantal maanden aan het reizen oa door de VS. Dat werd ook een zeer geanimeerd gesprek waardoor deze koffie wel 1,5 uur in beslag nam.

Dus snel daarna was het tijd voor de lunch die we nuttigden bij de Cenote Azul. Dit was een flink rond meer, niet echt een Cenote. 14 kilometer voor het eind maakten we nog een stop, opnieuw aan het water. Daar zijn de drone opnames gemaakt. Nu in Chetumal, de laatste stad voor de grens. Morgen dan toch eindelijk een nieuw land. We hebben nog gauw 2 pakken Emperor koekjes gekocht want daar zijn we fan van en misschien hebben ze die in Belize wel niet. Stel je voor zeg!

Orange WalkBelize 4 March 202331°

Na iets meer dan 4 maanden hebben we Mexico verlaten. Sinds de start van onze tocht, 8 maanden geleden fietsen we door 3 landen. USA , Canada en Mexico. In de laatste 3 maanden willen we er nog 7 of 8 landen bij gaan scoren! De Belize vlag is alweer binnen. Gekregen van de mevrouw van ons verblijf. Beetje groot maar wel mooi! Grensovergang ging vlot, Mexico uit: stempel, Belize in: stempel.

Voertaal is hier Engels en dat is makkelijk maar wel weer even wennen hoor! Queen Elizabeth staat nog op de bankbiljetten en straks wordt dat Charles want die is hier nu het officiële staatshoofd ook al is Belize onafhankelijk van Groot Brittannië. Je ziet wel op borden bij wegverbeteringen “with aid from GB”. Belize is half zo groot als Nederland. Als je dat doortrekt naar het aantal inwoners dan zouden dat er hier zo’n 8,5 miljoen moeten zijn. Dat halen ze niet…. Er wonen in Belize 400.000 mensen! De helft daarvan in Belize city en een kwart in de andere steden. Dat zijn er een stuk of 8. De overige 100.000 wonen dus verspreid over de rest van het land. Belize is dan ook het dunst bevolkte land van Midden Amerika.

Wat ons direct opvalt zijn de ontbrekende strepen op de weg, veel minder afval langs de weg en de grote verschillen in huizen en huisjes. Die laatsten staan deels op palen. Hier niet overal “winkeltjes” met fris, chips/nootjes en koekjes. Wel hebben ze zachte ronde broodjes en puntjes!! Ze praten dus Engels en afstanden staan in miles maar gelukkig rijden ze wel gewoon rechts! Wij fietsen naar een van de grotere “steden” Orange Walk en vinden een mooi verblijf aan de rivier. Hier maar een extra nachtje geboekt om het vervolg te plannen.

Belize cityBelize 6 March 202330°

Pauze bij een verlaten tankstation. Nog voor we de stoeltjes goed en wel hadden uitgezet kwam er een klein manneke met een bal aan lopen. Hij ging dichtbij zitten en bekeek het tafereel. Henk begon een gesprek: hij heet Alexander is 11, twee zusjes, broertje maar overleden (?) moeder, vader…ook dood (?). Veel te grote broek, te klein t-shirt. Zijn toekomstdroom: brandweerman worden en een gelukkig leven leiden. Natuurlijk stelde Henk de voor de hand liggende vraag: heb je een fiets? Jawel maar die was kapot? Of Henk tools had.

Hij rende naar het naastgelegen huisje en kwam even later terug met een oud framepje, twee wielen zonder banden en een geroeste ketting die op sommige plekke gelast leek. Henk en het manneke probeerden de ketting weer passend te maken. Later kwam er nog een gast bij staan die ook probeerde te helpen maar het was hopeloos. Toch de wielen erin gezet en daar leek de jongen ook al blij mee. Zijn zusje kwam nog langs en die had een beter fietsje met zijwieltjes. Kortom mooie interactie tussen Henk en de plaatselijke jeugd.

We zijn nu in een keurig hotel in Belize Stad, een stad waar we dachten niet te komen vanwege de criminaliteit maar we zitten hier veilig en vlak bij de haven van waaruit we morgen naar Caye Caulker gaan om een dagje te snorkelen.

Caye CaulkerBelize 7 March 202330°

Alle eerste bij de ontbijtzaal want we moesten om half acht al in de haven zijn. Nog wat gedoe met de kaartjes maar dat was snel opgelost. Met de watertaxi in een uur naar de Caye gevaren en daar snel het kantoor gevonden van de organisatie waarmee we gingen snorkelen.

Onze begeleiders deden het echt heel goed. We hadden een groep van 10 personen en die splitsten ze op waardoor je goed kon horen en zien wat ze aanwezen onder water en waarover ze vertelden. We zagen een aantal mega grote zeeschildpadden, zwarte (ongevaarlijke) haaien en grote pijlstaartroggen. Verder heel veel verschillende prachtig gekleurde vissen en koraalriffen waar je al snorkelend vlak overheen zwom. Je zou het kunnen aanraken maar dat doe je natuurlijk niet.

We hadden een lekkere lunch en later rumpunch en vers fruit, ook niet verkeerd. Met het weer hadden we ook veel geluk, temperatuur prima maar flink bewolkt wat op het water toch veel beter is dan felle zon. Ik had de zonnebrandcrème bij de hand maar dat leek niet nodig. Ook de watertemperatuur was prima.

Het was al met al een duur tripje maar zeker de moeite waard. Einde middag terug naar Belize City waar onze fietsen nog op onze hotelkamer staan.

Ps, geen zon dus, maar toch allebei behoorlijk verbrand[e-1f975]. Ik vrees dat morgen het spreekwoord uitkomt: wie zijn billen verbrand moet op de blaren zitten!

BelmopanBelize 8 March 202329°

Vanwege de verbrande rug en billen verplicht op de zij geslapen. Stom stom stom, ik weet eigenlijk heel goed dat op het water de straling zo sterk is dat je zelfs zonder directe zon verbrand. Vanmorgen uit ons chique hotel vertrokken en inmiddels aangekomen in het tweederangs verblijf voor de komende twee nachten. Het is wel grappig hoe verschillend de plekken soms zijn. Dit is een ruimte van 3*6 met 2 eenpersoonsbedden en 1 tweepersoonsbed. Daarmee staat de kamer dus hartstikke vol. In een hoekje nog een oude tafel en, jawel hoor, 2 stoelen! De fietsen moesten er vanwege de veiligheid ook nog bij dus nu is het lastig manoeuvreren.

We wilden eigenlijk bij Belize Zoo overnachten maar daar was alleen kamperen mogelijk en we waren de ingang van dat terrein al 2 kilometer voorbij. De Zoo op zich was heel aardig veelal gevuld met dieren die gewond waren of anderszins hulp nodig hadden. Het ligt in een jungle-achtige omgeving dus mooi groen. We hadden de wind op de rug en waren er al voor twaalven. Dus nadat we de Zoo bekeken hadden besloten we door te fietsen naar de volgende “grote stad” Belmopan.

Belmopan is de hoofdstad van Belize. De stad is met 12.300 inwoners een van de kleinste hoofdsteden ter wereld! Beetje groter dan Boekel zeg maar. In 1961 werd Belize city bijna geheel vernietigd door een orkaan en vond men het te riskant om daar de overheid te hebben zitten. Daarom werd Belmopan, in het binnenland, gebouwd en is het sinds 1970 de hoofdstad.

Wij hebben dus met wind in de rug lekker kunnen doorkachelen vandaag maar het begint nu steeds meer te glooien. De vlakke dagen lijken dus weer achter ons te liggen. Morgen willen we met de bus de Hummingbird highway doen. Een auto huren was hier in de hoofdstad niet mogelijk en we willen die weg graag zien maar die ligt totaal uit onze route. Dus dan maar een op-en-neertje met de bus.