Amecameca de JuárezMexico 12 January 202318°

Gister de voorbereidingen getroffen voor vertrek en vanmorgen op tijd op. Wij vertrokken net na half 9. De eerste 35 kilometer hadden we nodig om de stad uit te komen. Veel verkeerslichten dus veel stoppen en optrekken. Bij de eerste pauze kwam er direct weer een man vragen of hij een selfie met ons mocht nemen. Dat is dus in 2023 nog niet veranderd. Joanna vertrok ook vanuit ons appartement maar die bleef wat langer. Chris vertrok vanuit zijn “Warmshowers”. Onderweg zagen we nog een berichtje voorbijkomen dat hij de verkeerde weg had genomen.

Toen we de stad uit waren begon er een lange klim die ons tot 2.900 meter bracht. Daarna wel als beloning 14km afdalen. De laatste 13 kilometer was het beste er wel vanaf maar voor zijn eerste dag viel het niet tegen. We voelden de hete adem van onze achtervolgers in onze nek maar ze kwamen geen van beiden voorbij dus we waren al een beetje trots dat we ze voor waren gebleven! Wat schetst dus onze verbazing toen we op het centrale plein van Amecameca Chris zagen staan. Die was dus anders gereden, minder kilometers en geen klim! Joanna zat net achter ons dus nu hebben we besloten samen een kamer te delen in een mooi hotel.

Chris presteert het om door een luikje langs de deur naar binnen te komen! Wij eten lekker warm in het bijbehorende restaurant terwijl zij op de kamer nog hun potje gaan koken. Verschil moet er wel blijven natuurlijk! Morgen, zo is/was het plan, zouden we een berg over gaan die dicht bij de vulkaan Popocatépetl ligt. Laat die vulkaan nou de laatste dagen onrustig zijn en zelfs al een kleine uitbarsting hebben gehad waardoor er lavastof neerdaalde op de stad Puebla waar naartoe wij onderweg zijn. Even aanzien vanavond.

Puebla CityMexico 13 January 202321°

Dit was wel de koninginnen rit mag ik hopen. Om 9.15 vertrokken en rond 21.00 binnen! De weg richting de vulkaan was open tot de pas en daar moeten we overheen. Van 2200 meter naar 3700 meter in 23 kilometer. Beetje Mont Ventoux zeg maar. Alleen ligt de top daar lager dan waar wij vandaag begonnen. Verder moesten we deze klim uiteraard met volle bepakking omhoog zien te komen. Regelmatig even rusten is dan wel nodig want het is echt heel stijl en de lucht bevat minder zuurstof. “De Jeugd” kwam ons bij de tweede pauze al voorbij en die hebben boven nog gewacht. Ze waren net vertrokken toen wij na 6(!) uur boven kwamen. Zij zijn nog wat hoger gegaan en overnachten daar. Wij dronken een bakkie koffie maar niet lang want het was flink koud daarboven.

We hadden toen pas 23 van de 80 kilometer gedaan dus snel wat extra kleren aan en de afdaling aanvaard. Nou dat viel vies tegen! Onverhard met ontzettend veel flinke stenen en af en toe los zand. Ik heb heel wat kreten geslaakt en het is een wonder dat ik in die 15km niet gevallen ben. Het is ook weer een stijle afdaling dus heel lastig. Ben blij dat ik wat mountainbike ervaring heb. Eerst voelde ik mijn vingers en tenen niet van de kou en later niet meer door het continu remmen en hutsebutsen over de stenen. Ook heel gelukkig dat de fietsen het hebben gehouden en zelfs geen lekke band!

Wat een opluchting als je dan eindelijk weer op een betonweg komt!! De afdaling ging toen nog een eind verder en dat schoot lekker op. Daarna kwamen we door een aantal dorpen met weer heel veel van die grote drempels. Continu afremmen en weer optrekken. 25km voor ons einddoel begon het donker te worden. Nog gauw een boterham naar binnen gewerkt lampjes aan een weer gaan met de banaan. Wij waren al bang dat we op de smalle en drukke weg niet gezien zouden worden maar regelmatig kwamen we plaatselijke fietsers tegen zonder licht!! Met nog 15km te gaan kwamen we in een voorstad van Puebla en reden we meer in het licht. Nu weer heel veel stoplichten die ons ophielden. Uiteindelijk hebben we over die laatste 25 km nog bijna 2,5 uur gedaan. We hebben een heel fijn hotel en daar zijn we erg blij mee want we zijn wel een beetje gesloopt na deze dag. Morgen maar eens op ons gemakje deze stad gaan bekijken.

Puebla CityMexico 15 January 202321°

Twee dagen Puebla: de eerste dag was toch vooral wat uitrusten en rustig een stuk wandelen om een eerste indruk te krijgen van de stad. Ik at de mole (saus) waar Puebla om bekend staat. Zoetig en niet al te pittig. Lekker dus. In de avond lieten we ons met een Uber naar het reuzenrad van de stad brengen zo’n 7km verderop. Helaas, het was niet in werking. Moest gerepareerd worden hoorden we. Toen maar wat gaan eten. We waren in een dure buurt aangekomen met veel grote warenhuizen en dus ook chique restaurants. We vielen een beetje uit de toon geloof ik.

Zondag de historische stad in. Hop on hop off gedaan en op het plein naar muziek en dansen gekeken. Wat leuk toch, zo maar een zondag en toch die leuke optredens. Intussen moesten we ook nog wat kleine cadeautjes scoren voor Chris want die werd 27! Einde van de middag troffen we elkaar bij het hostel waar hij en Joanna verblijven en trakteerden wij met Joanna op taart met een kaarsje. Later zijn we met z’n vieren gaan eten en dronken nog een glaasje in een Mezcaleria. Chris kreeg zelfs een glaasje cadeau van de zaak ivm zijn verjaardag. Oh het briefje bij de foto’s is van Joanna. Het achterste fietsertje is Henk met de grote backroller tas achterop en de sombrero. Daarvoor rijd ik met de vlaggetjes aan mijn fiets. Daarvoor Joanna zelf met het haar op een staartje en vooraan Chris. Dat heeft ze toch weer prachtig getekend!

Intussen waren we allemaal met de vervolgroute bezig. We gaan allemaal naar Oaxaca (spreek uit Wahaka) maar uiteindelijk kozen we voor 3 verschillende routes. Joanna wil off-road rijden, Chris helemaal niet en wij iets er tussenin. De off-road route is langer met meer klimwerk. De tolweg die Chris neemt lijkt ons dan weer te saai. We gaan zien hoe het iedereen bevalt. Einde van de week moeten we allemaal daar zijn.

CuacnopalanMexico 16 January 202322°

Wij gingen vandaag voor een route van zo’n 80km. Het eerste stuk was vervelend, de stad uit, veel verkeer, veel van die drempels en veel smalle straatjes. Henk kreeg wel weer van een man spontaan een zak met 6 appels aangeboden! Het tweede deel kwamen we op een hoofdweg te rijden en ging het als een speer. Toen draaiden we een rustige weg op en dat werd uiteindelijk een onverhard pad tussen de akkerbouw velden in. Het eerste deel was goed te doen maar het werd gaandeweg lastiger met weer veel stenen om te ontwijken en ook hele zanderige stukken. We zaten dus onder het stof! Mochten jullie je afvragen wie Laurens Sweek is, waar ik het over heb in het filmpje? Veldrijder met als specialisme door het zand rijden!

De laatste 19 km weer over de weg. Enorm slecht wegdek en licht klimmend. Heel blij toen we tegen zessen het plaatsje Cuacnopalan inreden. Ze waren net de markt aan het opruimen en wij konden voor 20 peso’s een zakje groenten inslaan waarmee we weer eens een heerlijke soep gemaakt hebben. Gister zaten we in een prachtig ruime kamer maar vandaag is het weer basic! We doen het ermee. Morgen weer verder!

TehuacánMexico 17 January 202327°

We gingen nog even brood kopen in het dorp. Bleek deze week het naamfeest van de plaatselijke heilige Sint Sebastiaan te zijn. Vrijdag is het zover maar nu was er al van alles te doen. We hoorden harmoniemuziek, zagen kinderen in een soort optocht, er werden kransen gemaakt, verklede mensen liepen met een soort zweep over straat en maakten daarmee klappende geluiden. Henk reed voorbij de plek waar ze kransen aan het maken waren en werd direct terug geroepen. Hij kreeg een krans op zijn stuurtas en moest mee komen kijken wat ze allemaal maakten. Daarna natuurlijk een fotosessie!!

Het meest onder de indruk waren we van de bloemversieringen die ze in de kerk aan het maken waren. We mochten niet naar binnen want nog niet klaar. Ik heb toch gauw een paar foto’s gemaakt want zo’n bloemenpracht heb ik nooit eerder gezien. Daarna deden ze rap de kerkdeur dicht!

Kort na vertrek zagen we een berg liggen met besneeuwde top. Dit was de Pico de Orisaba van 5.635 meter!! Korte rit vandaag naar de tweede stad van de provincie Puebla. Wat aardige klimmetjes maar nog meer afdalen naar Tehuacan. Een mooi hotel in een heel oud pand in het centrum van de stad. We hebben er een flinke ronde gelopen. Gezellig druk maar wat hier (en dat was in Puebla al zo) opvalt: heel veel mensen dragen een mondkapje en in twee winkels waar ik binnen wilde was het zelfs verplicht. Ons is verteld dat in deze streek veel mensen zijn overleden aan Corona waardoor er nog veel angst voor de ziekte is.

Tepelmeme Villa de MorelosMexico 18 January 202325°

Zware dag vandaag. Dus vroeg opgestaan en om 8.00 zaten we op de fiets. We hadden besloten de tolweg te nemen. Er staan dus bordjes “verboden voor fietsers” maar de man bij de tolpoortjes komt zelfs even helpen door de pilonnen opzij te zetten en uit de politiewagen komt ook niemand om ons tegen te houden. De tolweg is breed, goed wegdek en rustig. Voor fietsers veel veiliger dan door de dorpjes.

Het was flink warm vandaag zo’n 27/28 graden en vanaf de 40 kilometer was het continu klimmen. Totaal moesten we meer dan 1.500 meter stijgen en volgens mij is dat voor ons een nieuw record. Na een aantal uur verwachtte je na iedere bocht het einde van de klim. Keek je naar rechts dan zaten we hoger dan alle omringende heuvels, keek je naar links dan zag je dat het nog veel hoger kon. Troost was ook dat de zwaar beladen vrachtauto’s nauwelijks harder gingen dan wij. Ze kropen voorbij.

Oh voor de duidelijkheid de tolweg is hier ook gewoon enkelbaans. Dus het snellere verkeer moet gewoon over de baan van de tegenliggers inhalen. Om half 6 bereikten we na 80 km het eerste tankstation met een hotel. Wij zijn de enigen maar daardoor wel een kamer op de begane grond. We gingen eten in het restaurant maar meer dan een sandwich en een kopje thee had dat niet te bieden. Kortom het wordt een rustige avond. Morgen weer 800 meter klim voor de boeg.

Asunción NochixtlánMexico 19 January 202324°

Deel 3 van de route tussen Puebla en Oaxaca. Ons nachtje in het hotel bij de tolweg was prima. Dus behoorlijk uitgerust weer op pad. Gelukkig niet al teveel km’s maar wel weer een aardig partijtje klimmen. Tijdens onze eerste koffie kregen we out of the blue berichtjes van onze oppasmeiden dat ze ons zo missen. Daar fietsen wij heel goed op!! Keep it coming!

We zijn na 54km gestopt in een plaats met een onuitspreekbare naam. Dus we hadden lekker wat extra rust. Naast het hotel een wasserette dus lekker al die zweetspullen van de laatste dagen in de was! In dit stadje zien we ineens tuk-tuks! En niet eentje, nee een hele boel. We wanen ons bijna weer in Thailand!

Oaxaca CityMexico 21 January 202326°

Laatste dag over de tolweg. Onze fietsnavigatie app Komoot wil daar niet over navigeren. Chris had voor dit laatste deel een andere route gekozen en dus hadden we ook geen Strava informatie. Kortom we wisten niet goed wat te verwachten. Bleek toch nog veel klimmen te zijn, eigenlijk voortdurend op en af. Henk voelde zich niet top dus was het aan mij het tempo te bepalen en de rustmomenten.

Voor de lunch gestopt bij een tentje langs de weg. Op een houtvuur stonden de 3 dames te koken. Alles binnen zag zwart van het roet en als de schoorsteen even niet trok zaten we midden in de rook. De quesadillas smaakte toch goed. De tortilla werd ter plekke uit een grote homp deeg mooi rond gemaakt. Er kwam ook nog een flink gezelschap binnen, dat ons later in een open laadbak weer voorbij kwam. Die hadden zelf boterhammen bij, wat op zich al heel bijzonder is want behalve wijzelf zien we zelden iemand brood eten.

We hebben allebei onze route met Strava opgenomen. Ik met mijn Apple Watch en Henk met Garmin Connect. In rijtijd scheelde dat maar 5 minuten, in afstand maar 500 meter maar in hoogte scheelt het 240 meter. Henk heeft volgens de vastgelegde gegevens 761 meter geklommen en ik 1.005 meter. De waarheid zal wel ergens tussenin liggen.

Langs de weg vonden we zowel gister als vandaag een mooie plastic roos. Indachtig het nummer van De Dijk “Mijn van straat geredde roos” hebben wij ze nu een ereplek op de fiets gegeven. Anyway het was een echte werkweek, dus zijn we blij nu in Oaxaca (zal ik nog een keer zeggen dat je dat als Wahaka uitspreekt) zijn. Mooi hip hotel en 3 dagen vrij!! Lekker gegeten in het prima restaurant hieronder dus de zweetdruppels zijn opgedroogd en het afzien vergeten!