Op hoop van zegen, vertrokken zonder nieuwe band

San Felipe6 November 2022

•

De band zou woensdag door Amazon afgeleverd worden in Yuma, een stad in Amerika maar aan de Mexicaanse grens. Maar pas in de avond dus te laat om met de koerier mee te kunnen naar San Felipe. Die koerier rijdt maar twee keer in de week dus moesten we wachten tot zaterdag. Op zaterdag bleek helaas dat Amazon een vertraging meldde en dat de band waarschijnlijk tussen 10 en 15 November in Yuma zou arriveren. Dus op z’n vroegst zou hij dan woensdag de 16e komen. We hebben een volle week in San Felipe doorgebracht. Iedere dag zijn we een stukje gaan fietsen of lopen. Verder Henk zijn verjaardag gevierd en ook veel gelummeld. Het is best wel een flink stadje maar moeilijk te beschrijven. Er zijn een aantal goede verharde wegen maar net zoveel zandwegen in de stad. Er is wat nieuwe bebouwing maar ook veel oude vervallen panden of braak liggende stukken grond. De meeste huizen hebben hekken of het terrein kan afgesloten worden maar het voelt nooit onveilig. Kortom een prima rustweek in dit toeristische vissersstadje.

Puertecitos13 November 2022

Geen band, toch vertrokken. We hopen nu maar dat het jonge stel de band na wil sturen. We hebben ze vanmorgen niet gezien. Wel was er een Duits stel dat 3 weken met een auto door de Baha had gereden. Vanmorgen eerst nog wel even het veldrijden gekeken dat onze tijd 6 uur begon. Daarna weer inpakken en klaarmaken voor een nieuwe tocht. Wij gingen maar meteen weer voor 85 kilometer. Het begin ging best vlot, in het tweede deel was het wat meer zwoegen. Het laatste deel flink wind mee. De weg is prima en er is niet veel verkeer. Er worden hier races gehouden met een soort buggies door het zand en op sommige plekken staan dan de trailers om ze weer op te halen. Op zo’n plek hadden wij koffie pauze en we kregen gelijk weer van een van de wachtenden 6 zakjes met een combi van pinda’s, kleine M[e-38]M’s en een soort pitjes. Ook nog 6 halve liter flesjes water. Op de plaats van bestemming stond een soort kroegje. Henk had er al wat over gelezen. De kroegbaas zei gelijk dat we konden blijven. Om 5 uur was iedereen weg, dan wordt het ook donker. Ik denk dat er zo’n man of 10 aanwezig waren, allemaal Amerikanen. Daarna vertrok de baas ook. Hij sloot het deel waar de drank staat maar de rest is eigenlijk open. De voordeur is gesloten met een touwtje, de achterdeur is dicht maar niet gesloten zodat we naar het toilet kunnen. Ook ontbreken er wat ramen maar het is gelukkig niet echt koud. We hebben dus wat gegeten, de luchtbedden opgepompt en kunnen dus zo gaan slapen. Er stonden ook twee rekken met boeken waar ik er natuurlijk direct weer een uit geplukt heb. Ons nieuw lampje, gekocht in San Diego, hebben we aan het plafond gehangen en dat doet dus keurig dienst. Kwart over 8, bijna bedtijd[e-1f923]

Alfonsina14 November 202220°

Vanmorgen vroeg werden we wakker in ons bijzondere verblijf. De fietsen stonden ook gewoon binnen dus na het ontbijt konden we snel laden en vertrekken. Om half 8 waren we op pad maar we moesten nog wel water zien te vinden. Onze barman die al weer vroeg op weg was naar zijn kroegje kwam ons tegemoet en wees ons op een supermarktje dat al vanaf 7 uur open was. Ik moet weer even wennen aan het fietsen en klimmen en raak daar altijd wat in mezelf gekeerd van. Gelukkig kwam een leuke jonge gast uit Duitsland, Leo, 19jaar ons gezelschap houden tijdens de lunch. Hij had een hike gedaan van San Diego naar Seattle met een vriend en had toen bedacht om nog een half jaar te gaan fietsen in zijn eentje. Mooie verhalen kom je zo tegen! We waren op tijd bij ons hotel dus Henk kon nog even de baai in duiken. Het hotel ligt echt op het strand. De kamers zijn wat vergane glorie maar het restaurant is heel sfeervol. Ook weer grotendeels open maar dat kan prima bij deze temperaturen. We werden aangesproken door een Amerikaan die met zijn vrouw, zoon en diens gezin hier was. Hij vond het ook weer geweldig dat we hier op de fiets waren. De zoon, die we later uitgebreid spraken is met zijn vrouw en 5 dochters al een dik half jaar onderweg met hun caravan. Zij hadden deels dezelfde route afgelegd als wij. Nu gaan ze nog naar Nieuw Zeeland! Ze willen met z’n zevenen (meisjes zijn tussen de 8 jaar en 8 maanden) nog zo’n anderhalf jaar reizen en dan ergens settelen. Wat een avontuur! Overigens de catch van de dag met rijst en groente was overheerlijk!!

Municipio de San Quintín (Chapala)15 November 202217°

Wat een dag weer. Vanmorgen verlieten we ons hotel en zagen op weg naar de grote weg een stel op de fiets rijden precies langs ons. Zij waren in hetzelfde hotel, een Belgisch stel, ook op Santos fietsen maar ieder met een aanhangwagen met een grote solarplaat waarmee ze hun fietsen elektrisch hadden gemaakt!!! Na een gezellig praatje gingen ze er dan ook als de bliksem vandoor!! Wij moesten een flink stuk klimmen, niet stijl maar wel lang. We kwamen langs Coco’s corner waar voorheen ene Coco een soort café had. Hij is echter een paar maanden geleden overleden. Het meest opvallende aan het pandje is dat het plafond vol hangt met dames ondergoed. Wij kochten flesjes water want het water dat in het hotel uit de kraan kwam en wat Henk wel gezuiverd had smaakte zout en daar wordt je thee niet persé lekkerder van. Had ik al gezegd dat we hier tot nu toe nergens gewone thee kunnen vinden???? Toen we een plekje hadden gevonden om te lunchen kwam Chris Fluit (what’s in a name“ van 26, uit Canada ons achterop. We hebben heel gezellig zitten kletsen en toen ging hij vooruit richting de aansluiting van de 5 waarop wij al dagen rijden met de 1 die van Tijuana komt. Een stukje op de 1 ligt een restaurant en daar troffen we Chris weer. We hadden net besloten daar te blijven en Henk en Chris gingen de grondeigenaar om toestemming vragen toen Leo onze blonde krullen vriend van Duitsland ook binnen kwam. Super gezellig zitten praten met z’n vieren. Nu zijn de mannen de tenten gaan opzetten terwijl ik binnen op de spullen pas. Goeie deal!!

Ejido Nuevo Rosarito16 November 202223°

Tegen de ochtend begon het heeeel erg hard te waaien. Ons kwartet besloot dus snel in te pakken en te ontbijten in het restaurant. Rond 9 uur vertrokken we en het werd een gekke dag. De eerste 25km wind van opzij maar dan ook echt heftige rukwinden die je alle kanten uit slingeren. Dat op een redelijk smalle weg zonder schouder en met een berm die een stuk lager ligt. Ik vond het heel spannend! Na 25 kilometer maakten we een draai en kregen de wind van achter. Nou toen vlogen we dus over de weg, de kilometers flitsten voorbij. Leo en Chris die vooruit waren troffen we weer bij de lunch en we konden er niet over uit. Maar het kon natuurlijk niet zo mooi blijven. De laatste 40kilometer toch weer heel veel wind, in een klim zelfs van voren waardoor we de heuvel op kropen. Ik ben vaak gestopt als er een vrachtauto tegemoet kwam want die zorgde voor een extra stoot wind en dan was het nog lastiger om op de weg te blijven. Verkeer van achter was over het algemeen heel hoffelijk. Ze gaven ons maximaal ruimte, bleven achter ons als er een tegenligger kwam en zwaaiden vaak bemoedigend. Terug zwaaien zat er veelal niet in, beide handjes stevig aan het stuur. Na de lunch ging Chris vooruit en lieten we Leo achter in de verwachting dat die later wel weer voorbij zou komen. Henk en ik kwamen aan in het plaatsje Rosarita maar het “hotel” leek gesloten. Gelukkig mochten we van de restaurant mevrouw op hun erf de tent opzetten, dat viel nog niet mee met die wind maar een vriendelijke oude heer wees ons een plek uit het zicht onder een soort van carport. Toen we terug gingen naar het restaurant bleek de elektriciteit te zijn uitgevallen. Waarschijnlijk ook door de wind. Dus alles moest bij kaarslicht. Rond half 7 ging het licht gelukkig weer aan en zagen we wie er nog meer binnen zaten. Chris is door naar de volgende plaats en Leo hebben we niet meer gezien dus we weten niet waar die overnacht. Hopelijk treffen we elkaar weer een keer want het was echt heel gezellig samen. Nu maar hopen dat het morgen iets minder onstuimig is. Beetje wind van achter is mooi maar dit was echt too much! Wel 100km gemaakt vandaag en de woestijnachtige omgeving was weer prachtig, voor zover ik heb durven rondkijken[e-1f609].

Guerrero Negro18 November 202222°

Onder de carport goed geslapen en gewekt door een op afstand balkende ezel. De wind was gelukkig wat geluwd en de eerste kilometers hadden we hem in de rug. Onderweg kwamen we langs een militair checkpoint, die heb je af en toe maar stellen weinig voor. De militair vroeg ons waar we naartoe gingen en op een gegeven moment wees hij naar mijn vlaggetjes en scheurde toen het klittenband Mexicaanse vlaggetje van zijn uniform en gaf het mij!! Nou dat is toch tof, niet? We waren na twee uur al in het plaatsje Jesus Maria. Daar troffen we Chris langs de weg. Die was flink ziek geweest en dus nog op de plek waar hij had overnacht. Waarschijnlijk iets verkeerd gegeten of gedronken. We reden samen met Chris richting Guerrero Negro waar we via Air B[e-38]B een huisje hadden gehuurd. In de app moet je nu je identiteit bevestigen via je rijbewijs of paspoort en een huidige foto. Nou kennelijk hebben we flink geleden van de trip want Air B[e-38]B wil absoluut niet geloven dat ik dat ben op de foto die ze vergelijken met mijn officiële document. Ook Henk vergeleken met zijn paspoort kwam niet door de test. Dat kost dus heel veel tijd, levert niks op en je wordt er heel chagrijnig van! We gingen toch naar het huisje, op slinkse wijze waren we achter het adres gekomen en stuurden Chris alvast vooruit. We betaalden de verhuurder contant en dat was ook nog een stuk goedkoper. Fijne avond in het huisje en nog een wasserij gevonden dus weer een fris fietspakje morgen. We hebben ook weer een uur minder tijdsverschil, gingen ergens een grens over[e-1f914]. Nu dus 8 uur!

San Ignacio20 November 202225°

We probeerden een nieuw gaspatroon te krijgen voor onze Jetboil. In de hardware store hadden ze 4 verschillende flessen met propane/butane mengsel en het paste op de jetboil maar wilde niet branden. Nu hebben we voor het eerst “whitegas” gekocht, pertroleum. Dit kunnen we gebruiken met een soort van allesbrandertje. We hebben het nog niet geprobeerd. Einde middag kwamen we aan in San Ignacio een leuk plaatsje aan een lagune waardoor alles hier ineens groen is. Er waren dus ook al vroeg bewoners en er is een grote kerk gebouwd, zeker in vergelijking met de grootte van het dorp. San Ignacio is heel rustig maar heeft een groot dorpsplein met wat restaurantjes. Wij blijven dus lekker nog een dagje hier. Chris heeft een plek gevonden bij een soort mini camping waar het stikt van de[e-1f408]‍[e-2b1b][e-1f408]‍[e-2b1b]. Ons hotel mag ook geen naam hebben, kost maar €25 per nacht maar daarvoor hebben we dan een heel basale inrichting. We doen het er prima mee.

San Ignatio20 November 202225°

De ochtend besteed aan het bijwerken en publiceren van Polarsteps, ik begon links en rechts signalen te krijgen dat het wel weer eens tijd werd om een update te geven. Het internet in dit deel van Mexico is vaak niet aanwezig of erg mager en dan is het publiceren van posts erg vervelend. Vandaag ging het best goed, je hebt er gewoon een rustdag voor nodig om het te doen. Rond de middag kwam Chris binnenvallen, die werd een beetje gek van die katten en zocht beter gezelschap. We hebben de kerk en het museumpje met wat foto’s bezocht en koffie gedronken met dadeltaart, de specialiteit van dit stadje. Daarna ging Chris terug en wij een stuk wandelen gevolgd vanaf het dorp door een leuk hondje. In de avond gegeten in het plaatselijk restaurant. Lekker relaxte zondag dus. Het weer is nog altijd heel lekker, geen wolkje aan de lucht. Oh en wat ik ook steeds vergeet is een update van de kilometers!!! Tot San Ignacio: 5.814 kilometertjes gemaakt.