klimmen, 100 km

Arie wel hier en daar een sluier maar weinig bewolking (we moeten er wel regelmatig aan denken aan die sluierbewolking) Verder had je het qua klimmen goed gezien. Wij vanmorgen ook toen we op de kaart keken. Dit keer geen discussie. Na die prachtige afdaling van gister zaten we weer op 350 meter en we zagen dat de grens met Macedonie na 20 km op 1085m (was dus uiteindelijk 1150m) lag. Dat is dus opstaan, ontbijten, op de fiets en vooruit hoppa, klimmen! Ja dan komt de omelet nog wel een paar keer naar boven!
Het was vandaag prachtig weer, niet zo heet als we eerder wel hadden dat de hitte zowel van boven als van het asfalt onder je komt maar gewoon super lekker. In de klim natuurlijk wel flink zweten maar dat hoort er bij.

We hadden zeker in het begin nog zicht op de twee berggebieden waar we gister tussen door fietsten met indrukwekkende toppen van tegen de 3000m. Later werd het vooral glooiend en hadden we prachtig uitzicht over de valleien onder ons.

Daarom wilden we het even over klimmen hebben. Je hebt klimmen in verschillende vormen. Je hebt ze dat je langs een bergwand rijdt en ziet hoe je klimt, omdat je de weg onder je ook nog kunt zien of direct in de diepte kijkt, vaak van die stroompjes er langs, helemaal goed, zeg maar 10 punten. Je hebt klimmen waarbij je ook je voortgang ziet omdat je steeds mooier de vallei beneden je ziet. Als het een mooi stijgingspercentage is dan krijgen die ook wel rond de 10 punten. Maaaaaaar je hebt er ook die te lang te steil zijn zodat je op de vierkante meter moet gaan fietsen om niet om te vallen en niet weet waar je de kracht vandaan moet halen om de trappers nog een keer rond te krijgen. Die krijgen -5 punten. Of die, waarbij je voelt dat je klimt maar het landschap de zaak voor je ogen zo vertroebeld dat je niet ziet dat je ook maar een meter stijgt. Die komen ook niet boven de 0 punten. Als laatste zijn er die, die vrolijk hobbeltje op en hobbeltje af gaan. Lekker klimmen op de macht en vervolgens lekker weer dalen. Dat is ook helemaal goed. Zo'n traject hadden we vandaag en dat is echt genieten.

Nog even over Macedonie, vanmorgen bij het ontbijt hadden we nog kort even wat zitten lezen over dit land. Onder andere dat het in veel verschillende handen is geweest in de (recente) geschiedenis en dat de economie nog niet echt je dat is. Dan rijdt je naar zo'n land toe met een bepaalde verwachting, een beeld, een idee. Vervolgens kom je bij de grens, wordt voor het eerst direct in het engels aangesproken en met enthousiasme de weg gewezen. Kom je door het eerst dorp dat lijkt nog een wat achtergebleven boerendorp en bevestigt een beetje het beeld dat je had. Vervolgens daal je af naar een behoorlijk groot dorp en dan zie je mooi gebouwde vrijstaande woningen, dure auto's zeer westers geklede mensen (we vragen ons wel eens af of ze de engelse teksten op hun eigen t-shirts wel kunnen lezen) en moet je je beeld behoorlijk bijstellen. Dus, onze eerste indruk van Macedonie is heel positief.

Bedankt voor jullie reacties maar weer!!