En ineens was er asfalt...
Door: Antonita
Blijf op de hoogte en volg Antonita en Henk
18 December 2016 | Australië, Hervey Bay
Dat National Park Carnarvon lag toch nog een heel eind weg. Het gebied waar we doorheen moesten bestaat voornamelijk uit "kunstmatige" plaatsjes waar alleen mijnarbeiders gehuisvest zijn. Dit zijn veelal contracters die voor een bepaalde tijd bij een mijn werken. Ik zeg "bij" een mijn en niet "in" een mijn omdat het "sunshine" mijnen zijn dus bovengronds. Tussen die plaatsjes zijn steeds grote afstanden af te leggen dus je ziet verkeer rondom zo'n plaatsje en dan weer een tijd nauwelijks tot je het volgende plaatsje nadert. Alle verkeer dat je ziet zijn ook bijna pickups van de mijnbouw bedrijven en alle (echt nagenoeg alle) mensen die je ziet lopen hebben blauwe kleding aan met reflecterende stukken. Sommige oranje of geel of groen. Veiligheid is wel een groot ding hier.
Wij overnachten ook enkele keren in zo'n mijnwerkersstadje en het viel op dat daar de laundry (was) faciliteiten gratis waren, het draaien van een was kost normaal $ 4,- en nog eens $ 4 om te drogen. Ik denk dat ze dat in deze steden als service erbij doen. Mensen doen ook allemaal in hun vuile werkkloffie boodschappen voor je naar hun verblijf gaan.
We reden door een streek waar ze weleer edelstenen vonden en kwamen uiteindelijk op de laatste weg naar het park zo'n 40km die we later ook weer terug moesten. We kwamen daar geen enkele auto tegen. Een flink deel van de weg was onverhard en ergens in dat onverharde waren ze "aan de weg aan het werken.....?!" Er stond zelfs een stoplicht omdat er maar een "rijbaan" beschikbaar was!!
Enfin, wij hobbelden (echt niet fijn met een camper, alles schudt en rammelt over de keiharde stenen ondergrond) en bereikten Takkarakka, de campsite bij het park. De beheerder vroeg: "No reservation?" Henk was al verbaasd dat er iemand was, we hadden onderweg tenslotte niemand gezien". Nou het bleek ook dat er plaats zat was!!! Er stonden nog iets van 10 andere tenten en campers verspreid over het enorme terrein.
We zijn er twee nachten gebleven en het was toch wel heel tof. De kangoeroe's hopten daar gewoon rond je tent of camper en gingen ook gewoon ergens in de buurt liggen. Er waren veel vogels maar het meest opvallend was de Laughing Kookaberrie die je vanaf zijn tak ging zitten uitlachen. In een creek bij het park zien ze ook regelmatig vogelbekdieren. Het meest spectaculair waren de honderden bats (vleermuizen) die heel kort na zonsondergang (het was dan nog licht) besloten op pad te gaan en in steeds groter wordende kringen zich verspreiden in de omgeving. Ik probeer een filmpje daarvan te posten. Het was een park met een flinke kloof en we hebben die gelopen, in totaal 17 kilometers met het nodige klimwerk en verschillende "afslagen" het was prachtig. We zijn een hele dag onderweg geweest en natuurlijk was het weer ontzettend warm (whats new?) dus bij terugkeer hadden we wel een biertje verdiend vonden we en dat hadden ze nog ook! Wat ze ook hadden was een tamme kangoeroe, eentje van 8 maanden die ze hadden gered toen zijn moeder was dood gereden. Echt zo'n schatje.
De volgende morgen nog een laatste trail daar gelopen naar een punt waar je met beide armen de muren van de kloof kon aanraken. Ik moest natuurlijk nog weer wat verder klauteren en daarbij niet in het water vallen omdat ik kortere armpjes heb dan Henk. Maar het lukte!
Op de terugweg, we waren voorbereid op weer een heel stuk onverhard, wat schetst onze verbazing..... hebben ze in die ene dag, ik denk wel 15km verhard! We konden het nauwelijks geloven!
We reden door tot aan het plaatsje Blackwater en daar zouden we een minetour kunnen doen. We waren inmiddels wel nieuwsgierig geworden. Er moesten minimaal 4 deelnemers zijn. Helaas, alleen wij waren er dus dan moesten we dubbel betalen. Nou, vooruit dan maar. De mevrouw die ons naar de mijn zou rijden kwam en toen bleek dat we om een of andere reden toch niet in de mijn mochten en toen hadden ze zo'n medelijden met ons dat we en ons geld terugkregen, en toch een rondrit van zo'n 3 uur kregen en nog gratis koffie en water. De rondrit was geweldig. We konden al onze vragen stellen en de mevrouw die ons rondreed was zo geweldig leuk. Haar man en kinderen werkten, op een dochter na, allemaal in de mijn en zij dus ook als gids of in het informatiecentrum. Ze wist er alles vanaf en liet ons veel sites zien. Het was een super gezellige ochtend en ook nog voor niks!
Inmiddels zijn we weer heel wat km's verder. Henk wil af en toe een stukje fietsen en we zoeken dan een leuk rustig stuk uit. Dat had tot gevolg dat hij gister pas op de fiets stapte toen we al een paar uur gereden hadden en zo in de middagzon (het was weer eens dik in de dertig graden) terecht kwam. Hij was heel blij toen hij de camper na 75km weer zag staan :-)
Nu dus weer aan de kust in het heel toeristische Hersey Bay. We wilden vandaag naar het zand eiland "Fraser Island" maar dat wordt morgen. Dus hoe dat was horen jullie volgende week.
Wij zijn eigenlijk wel benieuwd wie ons allemaal volgen, we hebben wat " vaste" commentatoren maar weten niet of er meer lezers zijn. Dus laat eens een reactie achter als je zin hebt!
Wij overnachten ook enkele keren in zo'n mijnwerkersstadje en het viel op dat daar de laundry (was) faciliteiten gratis waren, het draaien van een was kost normaal $ 4,- en nog eens $ 4 om te drogen. Ik denk dat ze dat in deze steden als service erbij doen. Mensen doen ook allemaal in hun vuile werkkloffie boodschappen voor je naar hun verblijf gaan.
We reden door een streek waar ze weleer edelstenen vonden en kwamen uiteindelijk op de laatste weg naar het park zo'n 40km die we later ook weer terug moesten. We kwamen daar geen enkele auto tegen. Een flink deel van de weg was onverhard en ergens in dat onverharde waren ze "aan de weg aan het werken.....?!" Er stond zelfs een stoplicht omdat er maar een "rijbaan" beschikbaar was!!
Enfin, wij hobbelden (echt niet fijn met een camper, alles schudt en rammelt over de keiharde stenen ondergrond) en bereikten Takkarakka, de campsite bij het park. De beheerder vroeg: "No reservation?" Henk was al verbaasd dat er iemand was, we hadden onderweg tenslotte niemand gezien". Nou het bleek ook dat er plaats zat was!!! Er stonden nog iets van 10 andere tenten en campers verspreid over het enorme terrein.
We zijn er twee nachten gebleven en het was toch wel heel tof. De kangoeroe's hopten daar gewoon rond je tent of camper en gingen ook gewoon ergens in de buurt liggen. Er waren veel vogels maar het meest opvallend was de Laughing Kookaberrie die je vanaf zijn tak ging zitten uitlachen. In een creek bij het park zien ze ook regelmatig vogelbekdieren. Het meest spectaculair waren de honderden bats (vleermuizen) die heel kort na zonsondergang (het was dan nog licht) besloten op pad te gaan en in steeds groter wordende kringen zich verspreiden in de omgeving. Ik probeer een filmpje daarvan te posten. Het was een park met een flinke kloof en we hebben die gelopen, in totaal 17 kilometers met het nodige klimwerk en verschillende "afslagen" het was prachtig. We zijn een hele dag onderweg geweest en natuurlijk was het weer ontzettend warm (whats new?) dus bij terugkeer hadden we wel een biertje verdiend vonden we en dat hadden ze nog ook! Wat ze ook hadden was een tamme kangoeroe, eentje van 8 maanden die ze hadden gered toen zijn moeder was dood gereden. Echt zo'n schatje.
De volgende morgen nog een laatste trail daar gelopen naar een punt waar je met beide armen de muren van de kloof kon aanraken. Ik moest natuurlijk nog weer wat verder klauteren en daarbij niet in het water vallen omdat ik kortere armpjes heb dan Henk. Maar het lukte!
Op de terugweg, we waren voorbereid op weer een heel stuk onverhard, wat schetst onze verbazing..... hebben ze in die ene dag, ik denk wel 15km verhard! We konden het nauwelijks geloven!
We reden door tot aan het plaatsje Blackwater en daar zouden we een minetour kunnen doen. We waren inmiddels wel nieuwsgierig geworden. Er moesten minimaal 4 deelnemers zijn. Helaas, alleen wij waren er dus dan moesten we dubbel betalen. Nou, vooruit dan maar. De mevrouw die ons naar de mijn zou rijden kwam en toen bleek dat we om een of andere reden toch niet in de mijn mochten en toen hadden ze zo'n medelijden met ons dat we en ons geld terugkregen, en toch een rondrit van zo'n 3 uur kregen en nog gratis koffie en water. De rondrit was geweldig. We konden al onze vragen stellen en de mevrouw die ons rondreed was zo geweldig leuk. Haar man en kinderen werkten, op een dochter na, allemaal in de mijn en zij dus ook als gids of in het informatiecentrum. Ze wist er alles vanaf en liet ons veel sites zien. Het was een super gezellige ochtend en ook nog voor niks!
Inmiddels zijn we weer heel wat km's verder. Henk wil af en toe een stukje fietsen en we zoeken dan een leuk rustig stuk uit. Dat had tot gevolg dat hij gister pas op de fiets stapte toen we al een paar uur gereden hadden en zo in de middagzon (het was weer eens dik in de dertig graden) terecht kwam. Hij was heel blij toen hij de camper na 75km weer zag staan :-)
Nu dus weer aan de kust in het heel toeristische Hersey Bay. We wilden vandaag naar het zand eiland "Fraser Island" maar dat wordt morgen. Dus hoe dat was horen jullie volgende week.
Wij zijn eigenlijk wel benieuwd wie ons allemaal volgen, we hebben wat " vaste" commentatoren maar weten niet of er meer lezers zijn. Dus laat eens een reactie achter als je zin hebt!
-
18 December 2016 - 13:19
Gerry:
Mag ik me tot de vaste comentatoren rekenen? Dacht t wel.... Ja reacties op je posts zijn altijd leuk. En nieuwsgierigheid wie er nu virtueel mee aan het reizen is snap ik ook helemaal.
Wat een warmte overal.... Maar mooi!
Komen jullie ook in een nog wat milder klimaat van Australië?
Vanuit hier alvast fijne kerstdagen gewenst! -
18 December 2016 - 13:43
Anita:
Natuurlijk volg ik jullie. Leuk om te lezen en wat een mooie foto's.
Een prettige week en voor volgend weekend alvast fijne feestdagen.groetjes aan jullie Henri en familie -
18 December 2016 - 14:36
Caroline:
Tuurlijk volg ik jullie, heb weer tijd zat nu mijn studie klaar is! Groetjes, Caroline -
18 December 2016 - 14:37
A3 & Kim:
Wij kijken er elke week weer naar uit om jullie avonturen te lezen! De verhalen toveren altijd een lach op ons gezicht en maken ons tegelijkertijd enorm jaloers. Heel veel plezier nog en een fijne, warme (in zwemkleding bij de kerstboom) Kerst gewenst. -
18 December 2016 - 18:40
Anita:
Ik zie dat er nog een Anita is die jullie volgt. Dus volgens mij zijn de Anita's sowieso in de meerderheid. :-) Maar goed, misschien moet ik er voortaan een B achter zetten om verwarring te voorkomen. Tenzij de andere Anita ook een achternaam heeft, beginnend met een B . Hahaha.... Ik geniet volop van jullie verhalen, erg leuk en onderhoudend. Nu zijn jullie in ieder geval al een tijdje in voor mij bekend gebied dus extra leuk!
Geniet van jullie reis naar Brizzie en alvast fijne dagen.... dikke kus van Anita B. Xxx -
18 December 2016 - 18:55
Corinne:
Tof om lezend een heel klein beetje mee te kunnen reizen! Jullie maken er veel werk van. De foto's maken het nog levendiger. Toppie! Veel plezier zo richting de kerst in de zon.
Groetjes :-)
Corinne -
18 December 2016 - 19:46
Monique :
Superleuk om jullie verhalen te lezen. Wij wensen nog heel veel plezier daar en een heerlijke Kerst samen met de familie. Hoe bijzonder!!!
-
18 December 2016 - 20:15
Anja:
Nou ik geniet nog steeds van jullie verhaal...
Wat jullie allemaal meemaken en dan die 30 graden
Heerlijk......
Ik kan jullie vertellen dat het hier koud is hoor..
Maar nog 14 dagen op oud en nieuw dan nemen we een borreltje op jullie en neem er zelf ook 1tje.....op 2017
Groetjes van ons uit gemert
We kijken weer uit naar de volgende mail.....
-
18 December 2016 - 20:29
Mientje:
Ja maar een mientje , maar ik volg jullie alle vier ik heb het er maar druk mee .leuk hoor ik reis met jullie mee ,alleeñ ...ik word er niet moe van! Wel de fotos altijd leuk .ik wens jullie
Nog hele fijne kerstdagen en een gelukkig 2017 .liefs xxx -
19 December 2016 - 09:53
Tzacor:
Natuurlijk lezen we dit.... -
19 December 2016 - 11:07
Jan De Jong:
Hoi luitjes. Ook al reageren we niet vaak, we volgen jullie wel. Leuk om mee te reizen. Veel plezier nog. -
19 December 2016 - 12:19
Sandra:
Hoi,
Wij genieten hier mee van jullie avonturen. Vergeten alleen steeds te reageren. Groetjes vanuit (nog) Delft! -
19 December 2016 - 14:00
Frans En Jenny Suyker:
Hallo jullie,
We genieten iedere week van jullie avonturen en houden op de kaart bij waar jullie zo ongeveer vertoeven.
Wat een belevenissen allemaal.
Bedankt voor de kaart.
Veel reisplezier en alvast Prettige Kerstdagen.
Groetjes
-
19 December 2016 - 14:17
Riek Van Eerdt:
Hallo Antonita en Henk,
Ik lees iedere keer weer jullie wederwaardigheden met heel veel plezier en ben stiekem een beetje jaloers. Heel veel plezier nog daar en ik wens jullie vanuit Gemert hele fijne feestdagen en voor 2017 een goede gezondheid en veel inspiratie.
Riek -
19 December 2016 - 18:48
Corrie En Bram:
Hoi Henk en Antonita
Wij lezen jullie verhaal met veel plezier wij wensen jullie ook een fijne kerst en gezond 2017
-
20 December 2016 - 12:36
Gerard En Bea Govers:
Ook wij zijn vaste lezers van jullie rubriek. Mooie verhalen en het is een heel avontuur.
Wij zijn met geheel andere zaken bezig. Zorgen dat de kerstboom met kluit mooi recht in de woonkamer staat. Uitzoeken hoe het ook weer zat met de lichtjes. Oh, ja, ook buiten, voor en achter. Met takken, ballen en kaarsjes in de weer. En dan Kerstshoppen. Wie komt er eten en wordt het vis of vlees. Traditioneel de stoofpeertjes.
Altijd een gezellige drukte.
Wij wensen jullie daar in het verre land fijne kerstdagen en een heel tof 2017.
Kusjes van BenG -
21 December 2016 - 09:39
Esmiralda:
Geweldig zeg! Geniet ervan en veel kerstplezier in de warmte! -
21 December 2016 - 09:59
Albert Borgt:
Hoi, ik lees met veel plezier en afgunst jullie verhalen! Ben ook wel erg benieuwd of jullie nou bij dat stoplicht voor het rood zijn blijven staan, of... -
21 December 2016 - 21:18
Judy:
Kijk, wat een meute lezers hebben jullie. En we genieten allemaal heerlijk mee van de leuke verhalen en mooie foto's. Keep it up! -
31 December 2016 - 13:20
Nina En Kurt:
Hi Antonita en Henk, wat gaan jullie een bijzondere jaarwisseling tegemoet. Ver weg tijdens een prachtige droomreis. Veel geluk en gezondheid voor het komende jaar en maak er nog een paar heerlijke maanden van Down Under. Groetjes uit een mistig Oosterhout, Nina en Kurt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
