We zijn lekker bezig
Door: Antonita
Blijf op de hoogte en volg Antonita en Henk
12 December 2016 | Australië, Moranbah
Bij de vorige twee verslagen heb ik, dank je Anita voor de hulp, nu ook een aantal foto's geplaatst.
We hebben weer een mooie week achter de rug.
We bezochten de Jourama falls. Ook al is het nu erg droog het was toch een mooi uitzicht na een flinke klim. Diezelfde middag reden we naar het Paluma national park, een stukje landinwaarts, dat op 900m hoogte ligt. We reden daar een echte MTB trail van zo'n 15km om een meer heen. Was lang geleden voor mij dat ik weer zo'n spannende trail reed met veel wortels en stenen en klimmen en dalen. Was wel heel erg mooi ook al hebben we van het meer zelf, na de start en bij het eind, niets gezien omdat we steeds in het bos zaten op smalle paadjes! We namen 3 bidonnen water mee en Henk zijn camelbag maar die kwamen bijna vol terug omdat er weinig momenten waren waarop je kon drinken en omdat we onder het bladerdek fietsten was het ook niet zo hard nodig.
Vandaaruit weer terug richting zee gegaan voor een dagje Magnetic Island op de fiets. Je kunt daar met een ferryboot naar toe. Het is een klein eiland met zo'n zeven baaien. Vanaf de boot was het direct klimmen en natuurlijk was het weer heel erg warm. Volgens het kaartje moesten we via een klein weggetje van de ene baai naar de andere kunnen. Dat ging een tijdje goed alhoewel weg extreem stijl op en neer ging, maar op een gegeven moment was er alleen nog een voetpad waarbij je via trapjes naar een hoogte van 99meter moest. We zijn er even aan begonnen maar dat was toch geen goed plan. Je moest de fiets dan gewoon dragen. De enige oplossing was terug naar de hoofdweg dus weer precies diezelfde stijle klimmen maar dan de andere kant uit. Nu hadden we ieder maar één bidon bij en die was tegen die tijd allang leeg. Uiteindelijk bij Horseshoebay de dorst flink gelest bij een waterkraantje. Daarna wat gezwommen in soepwarm oceaan water. Je zwemt daar steeds binnen een afgezet stuk om steken door de zeer giftige boxjellyfish (een soort kwal) te voorkomen. We fietsten in totaal maar 21 km maar wel met 628 hoogtemeters.
Bij terugkomst nog langs de kust gefietst in Townsville, de stad van waaruit de ferry vertrok. Een mooie strook waar veel gezinnen picknicken en wandelen.
We zitten nu in de suikerstreek en overal zien we treintjes met sugarcane (rietsuikerplanten). Op een camping spraken we een man die oogstarbeider is (op de trekker) en die doet dit een half jaar en daar kan hij dan weer een half jaar van leven. Veel van deze seizoensarbeiders vertrekken nu weer naar huis voor de feestdagen en komen dat volgend jaar april/mei weer terug. Dit jaar was de oogst door de weersomstandigheden extreem laat. Stopt normaal rond eind september terwijl ze nu nog volop bezig zijn. Het suikergehalte was wel heel goed dus de boeren waren erg tevreden.
100km onder Townsville hebben we nog eens het strand bij Bowen opgezocht en is Henk even gaan snorkelen en ik even gaan zwemmen. Het waaide heel erg hard en dat was de aankondiging voor ander weer. We reden weer landinwaarts om in het Eungella national park een trekking te doen. Die was echt geweldig. We wandelden 10 km door de dichte begroeiing van het tropisch regenwoud over een mooi, goed begaanbaar pad. Zowel boven als onder ons tropische planten. Het was heel vochtig
We hebben weer een mooie week achter de rug.
We bezochten de Jourama falls. Ook al is het nu erg droog het was toch een mooi uitzicht na een flinke klim. Diezelfde middag reden we naar het Paluma national park, een stukje landinwaarts, dat op 900m hoogte ligt. We reden daar een echte MTB trail van zo'n 15km om een meer heen. Was lang geleden voor mij dat ik weer zo'n spannende trail reed met veel wortels en stenen en klimmen en dalen. Was wel heel erg mooi ook al hebben we van het meer zelf, na de start en bij het eind, niets gezien omdat we steeds in het bos zaten op smalle paadjes! We namen 3 bidonnen water mee en Henk zijn camelbag maar die kwamen bijna vol terug omdat er weinig momenten waren waarop je kon drinken en omdat we onder het bladerdek fietsten was het ook niet zo hard nodig.
Vandaaruit weer terug richting zee gegaan voor een dagje Magnetic Island op de fiets. Je kunt daar met een ferryboot naar toe. Het is een klein eiland met zo'n zeven baaien. Vanaf de boot was het direct klimmen en natuurlijk was het weer heel erg warm. Volgens het kaartje moesten we via een klein weggetje van de ene baai naar de andere kunnen. Dat ging een tijdje goed alhoewel weg extreem stijl op en neer ging, maar op een gegeven moment was er alleen nog een voetpad waarbij je via trapjes naar een hoogte van 99meter moest. We zijn er even aan begonnen maar dat was toch geen goed plan. Je moest de fiets dan gewoon dragen. De enige oplossing was terug naar de hoofdweg dus weer precies diezelfde stijle klimmen maar dan de andere kant uit. Nu hadden we ieder maar één bidon bij en die was tegen die tijd allang leeg. Uiteindelijk bij Horseshoebay de dorst flink gelest bij een waterkraantje. Daarna wat gezwommen in soepwarm oceaan water. Je zwemt daar steeds binnen een afgezet stuk om steken door de zeer giftige boxjellyfish (een soort kwal) te voorkomen. We fietsten in totaal maar 21 km maar wel met 628 hoogtemeters.
Bij terugkomst nog langs de kust gefietst in Townsville, de stad van waaruit de ferry vertrok. Een mooie strook waar veel gezinnen picknicken en wandelen.
We zitten nu in de suikerstreek en overal zien we treintjes met sugarcane (rietsuikerplanten). Op een camping spraken we een man die oogstarbeider is (op de trekker) en die doet dit een half jaar en daar kan hij dan weer een half jaar van leven. Veel van deze seizoensarbeiders vertrekken nu weer naar huis voor de feestdagen en komen dat volgend jaar april/mei weer terug. Dit jaar was de oogst door de weersomstandigheden extreem laat. Stopt normaal rond eind september terwijl ze nu nog volop bezig zijn. Het suikergehalte was wel heel goed dus de boeren waren erg tevreden.
100km onder Townsville hebben we nog eens het strand bij Bowen opgezocht en is Henk even gaan snorkelen en ik even gaan zwemmen. Het waaide heel erg hard en dat was de aankondiging voor ander weer. We reden weer landinwaarts om in het Eungella national park een trekking te doen. Die was echt geweldig. We wandelden 10 km door de dichte begroeiing van het tropisch regenwoud over een mooi, goed begaanbaar pad. Zowel boven als onder ons tropische planten. Het was heel vochtig
-
12 December 2016 - 14:12
Gerry:
Ja het vocht en de warmte druipt af van de fotos! -
12 December 2016 - 15:43
Leonie:
Het blijft super leuk om met jullie mee te reizen!! Enjoy! -
12 December 2016 - 19:44
Corjan:
Wow mooi zeg vooral henk maar dat meer ziet er ook wel aardig uit -
12 December 2016 - 20:12
Corinne:
Leuk om op deze manier mee te kunnen genieten!!!
Enjoy en groetjes,
Corinne -
13 December 2016 - 10:53
Leo:
Iedere dag weer verrassingen; wat 'n avontuur! Geniet er van. -
13 December 2016 - 20:38
Anita:
Klinkt weer goed! Jullie zitten in ieder geval niet stil.. En leuk dat we nu foto's kunnen kijken... ;-) -
21 December 2016 - 21:12
Judy:
Wat een sportieve en avontuurlijke reizigers zijn jullie! Prachtig om zo een heel klein beetje mee te genieten. Heel veel fiets, trekking, rij en gewoon zomaar plezier. En natuurlijk fijne Feestdagen straks.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
