5 sterren hotel? 109 km

Geen telefoonbereik was inderdaad een tamelijk grote uitdaging die me goed heeft bezig gehouden. Het goede nieuws is, het lag dus aan het feit dat Orange geen bereik heeft in Montenegro. We waren zondag ongeveer 10 km voor de grens met Bosnie toen mijn shirt plots hevig begon te trillen van allerlei sms-jes die binnenkwamen. Ik ben een gelukkig mens nu de band met de buitenwereld is hersteld! Ik had al vele vormen van telefoongesprekken met Orange in mijn hoofd voorbereid maar die konden we niet voeren omdat.....

Hotels.
We hebben nu al verschillende keren verbleven in verschrikkelijk grote hotels die nog stammen uit het communistisch verleden. We hadden er een in Blagoevgrad dat van buiten nog somber leek maar van binnen toch behoorlijk luxe was maar later in Pogradec, Niksic en Foca was het echt oude glorie. Als je binnen komt lijkt het nog wel wat, vaak een ruime hal en grote restaurants en zalen maar als je goed kijkt en zeker als je in de kamers komt dan lijkt er in geen jaren onderhoud te zijn gepleegd. Het is echt allemaal oud en versleten lampjes doen het niet, sproeiers kun je niet ophangen enz. Ook is ons niet duidelijk wie er dan vroeger in dit soort mega hotels (vaak niet in de meest grote steden te vinden) verbleven. In het hotel van gisteren is was dus bijvoorbeeld geen telefoon beschikbaar, niet op de kamer, niet centraal in de hal maar ook niet bij de receptie.
Het hotel van vandaag spant qua sleet de kroon, versleten handdoeken, gaten er in, volledig versleten vloerbedekking, de deur naar het balkon hing van ellende aan elkaar en toch vraagt men rustig 30 euro. Ook was er pas water na 9 uur in de avond wat natuurlijk erg fijn is als je bezweet aan komt om 6 uur en wilt gaan eten. Ach ja, het zijn van die kleinigheidjes waar je later zeker aan terugdenkt.

Gelukkig hadden we deze dag meer om aan terug te denken want we hadden een van de mooiste dagtrips. Henk begon een beetje met een fiets offday. 3 dagen in de hitte, met tegenwind, klimmen en de aanhangwagen, daar wordt je tam van. Dit werd gecompenseerd door Antonita die het vandaag helemaal zag zitten op de fiets. Het waaide flink en fris maar dat was dus wel lekker en het was zeker ook aanmerkelijk minder heet zo rond de 35 graden! In het begin gingen wij heel langzaam maar gestaag naar boven. Na de tweede pauze, de strategie was voor vandaag 2 uur fietsen half uur pauzeren, hoorde we van de restauranthouder dat we nog maar 3 km hoefden te klimmen. Daarna daalden we af naar een soort wintersportplaats Pluzine, en daarna zijn de oho's en aha's niet meer van de lucht geweest. We kwamen bij een diep blauw stuwmeer en na een aantal km's gingen we over de dam en lag in de diepte de stroom die de dam doorliet. We stopten bijna bij iedere bocht om een foto te maken. Het was adembenemend!! Grensovergang naar Bosnie & Hercegovina ging snel en goed, weer een land afgevinkt. Kortom een topdag die door dat hotel niet meer bedorven kon worden. PS Internetcafe was net dicht toen we kwamen dus jullie moesten een dagje wachten op dit verslag.