onderhoud, 92 km
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Antonita en Henk
17 Augustus 2007 | Macedonië, Bitola
Tja als je begint op een hoogte van 150 meter en je gaat weer richting de bergen dan weet je wat je te wachten staat.
En zo mochten we na een km of 10 weer in de beugels. Het was weer een lange klim die vooral in het begin maar heel langzaam ging. We waren al een hele tijd onderweg toen Henk meldde dat we op 575m zaten. We wisten niet precies hoe hoog de pas lag maar dat zou toch nog wel wat meer zijn. Terwijl we begonnen te denken dat we er bijna waren en het wel rond de 800 zou worden kwamen we een bocht om en....ahmayyyyy daar lag de top als een soort Ventoux met nog wat haarspeld bochten. Ho, dan eerst even een boterhammetje voor die eindspurt. Het rare is je ziet er tegenop maar het is ook aantrekkelijk. Als je dan over de top gaat en naar beneden kijkt is het ook echt kicken dat je dat stuk gefietst hebt. Automobilisten gaan je ook steeds meer aanmoedigen. Blijft leuk.
Doet me er aan denken, in een klim gister kwam er een jongeman als tegenligger naar me toe rijden, minderde snelheid en wierp me een handkus toe..... nou dan doet het laatste stukje naar boven in een keer niet meer zo'n pijn. Alleen wat antwoord je dan op de vraag van wachtende Henk op de top waarom jij met zo'n brede glimlach boven aan komt!
Goed na de klim naar beneden geraced en een heerlijke mega (maar dan ook echt mega) hamburger gegeten in Prilep. We waren net vertrokken en stonden stil om een foto van drogende tabaksbladeren te maken, werden we aangesproken door een Macedonische man. Die had familie in Nederland. We vragen waar en verwachten, Amsterdam of Den Haag of zo. Woont zijn zuster in Veghel!
Daarna door naar Bitola 46 km verderop. Was vlak maar heel slecht wegdek en veel kasseienstroken. Als Parijs-Roubaix de hel van het noorden is dan hadden wij vandaag de hel van het zuiden alleen waren de stroken niet genummerd!! Het was de oude verbindingsweg, er ligt nu een nieuwe en de oude is voor langzaam verkeer maar wordt helemaal niet meer onderhouden, echt slopend. Overigens dat slecht onderhouden geldt hier voor veel dingen. Ook veel huizen en met name flats lijken ooit te zijn gebouwd en dat is het dan. Niet meer naar omkijken.
Waar ons dit ook aan doet denken zijn de auto's die we zien. De meeste zijn prima auto's maar er rijden er ook nog heel veel rond waarvan je denkt dat ze met ijzerdraad bijeen gehouden worden, merken als Lada, Zastava, Trabantjes zijn nog zeker niet uit het straatbeeld weg te denken en zo zien we ook nog veel Fiat 500's (die echte oude en niet als collecters item) en de oude Renaultjes 5 met stuurpookje. We zijn nu dus in Bitola (2e stad van Macedonie met 77.000 inwoners)en liggen weer behoorlijk voor op schema zodat we morgen eerder in Ohrid zijn. Dat schijnt prachtig te zijn dus daar willen we wat meer tijd doorbrengen.
Nog wat reacties op de reacties:
Leo het was dus weer volledig ongestructureerd? Geef je de link nog even door aan de anderen die dat willen?
Marleen, we zien dat het goed gaat met onze Wat, maak er geen worst van hoor!
Anja en Antoinette, denk nu niet dat wij ons achterste niet voelen zo na een werkdag op de fiets maar zoals onze fiestmaten weten.....we zweren bij zinkzalf!
En zo mochten we na een km of 10 weer in de beugels. Het was weer een lange klim die vooral in het begin maar heel langzaam ging. We waren al een hele tijd onderweg toen Henk meldde dat we op 575m zaten. We wisten niet precies hoe hoog de pas lag maar dat zou toch nog wel wat meer zijn. Terwijl we begonnen te denken dat we er bijna waren en het wel rond de 800 zou worden kwamen we een bocht om en....ahmayyyyy daar lag de top als een soort Ventoux met nog wat haarspeld bochten. Ho, dan eerst even een boterhammetje voor die eindspurt. Het rare is je ziet er tegenop maar het is ook aantrekkelijk. Als je dan over de top gaat en naar beneden kijkt is het ook echt kicken dat je dat stuk gefietst hebt. Automobilisten gaan je ook steeds meer aanmoedigen. Blijft leuk.
Doet me er aan denken, in een klim gister kwam er een jongeman als tegenligger naar me toe rijden, minderde snelheid en wierp me een handkus toe..... nou dan doet het laatste stukje naar boven in een keer niet meer zo'n pijn. Alleen wat antwoord je dan op de vraag van wachtende Henk op de top waarom jij met zo'n brede glimlach boven aan komt!
Goed na de klim naar beneden geraced en een heerlijke mega (maar dan ook echt mega) hamburger gegeten in Prilep. We waren net vertrokken en stonden stil om een foto van drogende tabaksbladeren te maken, werden we aangesproken door een Macedonische man. Die had familie in Nederland. We vragen waar en verwachten, Amsterdam of Den Haag of zo. Woont zijn zuster in Veghel!
Daarna door naar Bitola 46 km verderop. Was vlak maar heel slecht wegdek en veel kasseienstroken. Als Parijs-Roubaix de hel van het noorden is dan hadden wij vandaag de hel van het zuiden alleen waren de stroken niet genummerd!! Het was de oude verbindingsweg, er ligt nu een nieuwe en de oude is voor langzaam verkeer maar wordt helemaal niet meer onderhouden, echt slopend. Overigens dat slecht onderhouden geldt hier voor veel dingen. Ook veel huizen en met name flats lijken ooit te zijn gebouwd en dat is het dan. Niet meer naar omkijken.
Waar ons dit ook aan doet denken zijn de auto's die we zien. De meeste zijn prima auto's maar er rijden er ook nog heel veel rond waarvan je denkt dat ze met ijzerdraad bijeen gehouden worden, merken als Lada, Zastava, Trabantjes zijn nog zeker niet uit het straatbeeld weg te denken en zo zien we ook nog veel Fiat 500's (die echte oude en niet als collecters item) en de oude Renaultjes 5 met stuurpookje. We zijn nu dus in Bitola (2e stad van Macedonie met 77.000 inwoners)en liggen weer behoorlijk voor op schema zodat we morgen eerder in Ohrid zijn. Dat schijnt prachtig te zijn dus daar willen we wat meer tijd doorbrengen.
Nog wat reacties op de reacties:
Leo het was dus weer volledig ongestructureerd? Geef je de link nog even door aan de anderen die dat willen?
Marleen, we zien dat het goed gaat met onze Wat, maak er geen worst van hoor!
Anja en Antoinette, denk nu niet dat wij ons achterste niet voelen zo na een werkdag op de fiets maar zoals onze fiestmaten weten.....we zweren bij zinkzalf!
-
18 Augustus 2007 - 09:40
Mieke:
Hoi Antonita en Henk. -
18 Augustus 2007 - 09:53
Mieke:
2x is scheepsrecht, er ging iets mis of misschien komt het omdat we gisteravond 'n feestje hebben gehad...
Wat 'n genot om jullie verhalen te lezen, krijg er helemaal een indruk van en leef helemaal mee.
Dus jullie moesten ook zonodig een
Mont Ventoux beklimmen!! Zal alleen wel niet zoveel wind hebben gestaan of wind van achteren. En je moet Henk niet alles vertellen maar gewoon lief blijven lachen.
Wij gaan vanmiddag ook weer 'n rondje fietsen met koffie onderweg ook gezellig, zonder beklimmingen (hooguit 'n viaduct) maar wel op prima wegdek.
Succes met het vervolg van jullie route en wij blijven het met veel belangstelling volgen.
Groetjes Mieke
ps. Antonita ben je niet bang dat je hele gespierde kuiten krijgt? Je krijgt daar zo'n gipsy spijkerbroek nooit overheen........ -
18 Augustus 2007 - 17:00
Patrick:
Hallo Antonita, hallo Henk,
Wow en ik dat dacht ik een actieve vakantie heb gehad (heb nu trouwens gelukkig een plek gevonden om doordeweeks van 9 tot 5 wat uit te rusten, zelfs onder genot van een reisverhaal).
Echt indrukwekkend wat jullie doen !
Nog veel avontuur gewenst !
Patrick
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
