De grens opzoeken, 84 km

Vanmorgen vanaf het hotel richting Griekenland na 200 meter een omleiding, renovatie van een brug. Wij denken, oh nemen we gewoon volgende bruggetje. Na een km fietsen toch maar even vragen waar die is....25 km verder! Aha, kan het ook anders? Ja er over heen lopen met fiets aan de hand mag. Dus terug en fiets over de "baricade" gesjord, vooral leuk met aanhangwagentje, door de verse cement maar vooruit alles beter dan direct 25 km om. Al snel kwamen we aan de griekse grens met een groot aantal wachtende buitenlandse auto's voor ons, allemaal op terugtocht richting Europa. Leuk is dat je kentekens ziet uit Italie en uit Duitsland en Belgie en Nederland maar dat de bestuurders een ding gemeen hebben, ze praten Turks. Toen wij gespot werden mochten we voor om Turkije uit te gaan. Douane riep hardop mijn voornamen en keek uit het raam om zich er van te verzekeren dat Henricus Martinus Maria de man was die buiten stond met twee fietsen. Hij had er zichtbaar lol in. Hindernis een genomen.
Nu Griekenland in. Bijna een uur in de rij gestaan. Er stonden misschien maar 8 auto's maar iedere auto moest echt alles uitpakken en op een tafel leggen. wij hebben ons ongelofelijk staan te verbazen wat er uit die kofferbakken kwam. Ze zeggen dat Hollanders altijd hun aardappelen meenemen maar die Turken kunnen er ook wat van. Aubergines, champignons, rijst enz enz. Wij hebben op een gegeven moment de fietsen wat opvallender geplaatst (zeg maar bij het loket) en ja hoor we mochten voor. Eerst leek alles in orde maar toen spotte een andere douanier de aanhangwagen en dat was niet normaal zei hij. Dus ook daar een ernstig onderzoek. De douaneman vroeg wat Henk voor de kost deed. Toen hij het antwoord hoorde mochten we meteen door. De douaneman zuchtte want hij wilde voor geen geld ter wereld boer zijn! Nou toen waren we dus in Griekenland.

Binnen 5 kilometer was de binnenweg die we gekozen hadden bedekt met een laag water zeker 10 cm. De weg liep, zeg maar, dwars door een beek en wel over zeker 200 meter. De eerste 20 meter probeer je de voetjes nog droog te houden maar daarna is overeind blijven de belangrijkste uitdaging. We kwamen ook nog halverwege een auto tegen dus uiteindelijk met hartstikke natte voeten aan de overkant. Gelukkig is het superheet dus na enkele uren waren de schoenen en sokken weer droog. Wel een belevenis! Door naar de Bulgaarse grens. Zelfde recept alleen nu heel rustig, eerst Griekenland uit en enkele km's verder Bulgarije in. Verder vandaag heel lekker gefietst (echt vlak).
Dus vandaag was een grenzenloos lekker fietsdag.
PS Paula, we hebben onze weblog doorgegeven en gaan vandaag nog een mail sturen met de vraag of het artikel over ons ook on line te krijgen is.
Johan, na een half uur denken geven we het op. Wat staat daar nou? We hebben na vandaag al zo'n probleem met al die verschillende talen!