Kasteelheer

Het weer was ongeveer hetzelfde als gisteren alleen wat meer zon en wat minder wind dus een behoorlijke verbetering. Wel blijft het nog koud. Route, zoals voorspeld, meer van hetzelfde, continue korte steile klimmen die erg vermoeiend zijn. We waren iets later weg dan de dag ervoor en stopten dus ook iets later, bijna half 7 met weer 111km op de teller. Het hotel dat we gedacht hadden werd verbouwd en was dicht. Nu zaten we in de wereldstad Dobrin dus zoveel keuze was er niet. Aan het begin van het stadje hadden we een kasteel gezien met een ****hotel. Snel voorbijgereden dus in eerste instantie. Nu besloten we toch maar een kijkje te gaan nemen. We werden al direct bij de poort gestopt door de bewaker. Behalve Tsjechisch was hij geen enkele taal machtig maar duidelijk was, we mochten er niet door. Na wat heen en weer gedoe vroeg Henk "hotel?" Dit leek bij de bewaker engizins aan te slaan en hij legde twee handen tegen zijn oor en hield zijn hoofd schuin. Ja, dat dus. Aha da n moest hij even gaan bellen. 10 minuten later, we mochten achter hem aan. Voor de deur van een vleugel, zei hij eerst de prijs, 3.000 korun. Kennelijk verwachtte hij dat we dan wel zouden afhaken. Echter als we moe zijn zal ook een dikke 100 euro ons niet buiten houden. Toen moesten we eerst nog de paspoorten overhandigen en daarna mochten we dan eindelijk binnen. Bij het duurste hotel tot nu toe was de ontvangst toch wel het minst hartelijk. Het was een mooie trap die we op mochten, een brede gang met ongeveer 10 kamers en verder was er op dat moment niks. Het moet gezegd, de kamer was prachtig en de badkamer ook heerlijk ruim met ligbad(je). We zaten net bij te komen van deze ontvangst toen de bewaker weer voor de deur stond, of we konden helpen met het invullen van het register. We begonnen bijna medelijden met hem te krijgen, hier was hij duidelijk niet voor aangenomen. Daarna werd het stil, alsof we alleen waren in dat reuze kasteel. Na het omkleden zijn we het restau rant maar eens gaan zoeken. Dat was in een andere vleugel van het kasteel maar daar zaten gelukkig wat meer mensen en de prijzen waren heel acceptabel, het eten was heerlijk. Zo gaan we vanavond als kasteelheer en dame het ruime bed opzoeken. Morgen wacht er meer Tjechisch landschap.