Munda Biddi

Deze week stond, net als vorige week, in het teken van het fietsen. Henk heeft ongeveer 750 km gefietst van de Munda Biddi route die in totaal zo'n 1.000 km lang is. De tocht liep door een prachtig dicht bebost gebied in zuidwest Australië. Bijna alle paden waren onverhard en een behoorlijk deel ging over singletracks.

Onderweg zag hij kangoeroes en emoe's en genoot van de mooie bloemen en planten. We zouden deze tocht het liefste samen nog eens een keer fietsen. In het begin waren er wel een aantal zware etappes maar later was het zeker ook wel mijn terrein (voor intimi: antonita paadjes). Ik ben Henk een aantal keren over de route tegemoet gefietst (dan konden we elkaar ook niet missen) en we hebben samen ook een deel gefietst toen het vanwege de tijd niet mogelijk was om de hele etappe te fietsen.

Op Henk zijn verjaardag was ik hem met koffie en cheesecake tegemoet gefietst en had ik ergens op het pad aangegeven dat er over 3km koffie was. Ik had namelijk in the middle op nowhere een tuinstoel gevonden en omdat ik niet wist hoe lang ik zou moeten wachten was ik daar naar terug gereden en heb daar rustig zitten lezen tot de jarige kwam. Natuurlijk hadden we net die dag slecht internet bereik dus zijn we in het plaatselijke café een biertje gaan drinken. Voor een uur WiFi en 2 biertjes betaalden we $ 17,- (zo'n 12 euro) maar dat was dan ook het verjaardagscadeau.

Heel veel plaatsen hier heten iets dat eindigt op "up". Dat betekent in de aboriginal taal ontmoetingsplek. Je krijgt er wel grappige namen van zoals Manjimup, Nornalup, Quinninup en Mount Chudalup.

Mount Chudalup is een bijzondere berg, vanuit het niets heb je in eens een grote rots die je kunt beklimmen en die een geweldig uitzicht biedt over het gebied er omheen.
Deze week hebben we ook een wandeling door de tree tops gemaakt. Was zo veilig dat het niet eng was maar toch erg hoog. Ook zijn we met een treintje de bush in geweest. Niet spectaculair maar leuk om te doen en om wat foto's te maken op plekken waar je anders niet zou komen. Vandaag zijn we nog naar een natural bridge gefietst en kregen we nog een erg leuk paadje om over te fietsen cadeau.
Morgen verlaten we Albany, de laatste grote plaats voor we aan de oversteek naar Adelaide beginnen, volgens het boek is deze oversteek: "a lot of nothing" een verlaten half woestijn waarin zelfs een stuk zit van 146,6km zonder een enkele bocht. Zelfs een treinreis van Perth naar Adelaide duurt 3 onafgebroken dagen. Dus misschien heb ik volgende week wel niks te melden...
We gaan het zien!