Batavia en ander Hollands glorie
Door: Antonita
Blijf op de hoogte en volg Antonita en Henk
31 Oktober 2016 | Australië, Chidlow
Dag allemaal,
Dat plantje van vorige week blijkt een Triodia te zijn, beter bekend als Spinifex en bijna een kwart van het totale oppervlak van Australië wordt in beslag genomen door dit gemene woestijngras. Ik heb nog steeds 4 splinters in mijn hand zitten en die komen er voorlopig nog niet uit zo diep zitten ze.
Afgelopen week zijn we de Steenbokskeerkring over gegaan en daarna de grens tussen noord en zuid West Australië. We hebben weer heel wat kilometertjes onder de wielen door laten gaan en onze grootste kosten zijn dus dieselkosten. We betaalden als duurste $ 1,55 en als goedkoopste $ 1,23. De verschillen zijn dus nog al groot maar ja bij de tank in the middle of nowhere heb je weinig keuze.
De highlights van deze week, we zijn veel aan de kust geweest. Bij Carnarvon (zo knauwend mogelijk uitspreken) kon je over een pier een hele mijl het water in. De kust bij Carnavon is ondiep en dus in deze jetty eind 1800 gebouwd om schepen te laden en lossen. Het is een hele wandeling tot het eind en de planken liggen een beetje los, ze liggen er ook al een tijdje :-)
In Denham bleken we net een belangrijke viering gemist te hebben. 400 jaar geleden zette de Nederlander Dirk Hartog als eerste (bewezen) Europeaan voet aan wal in West Australië. We hoorden van een Nederlandse mevrouw die hier sinds 1983 woont dat er nog al wat festiviteiten waren geweest twee dagen eerder zoals een feest in klederdrachten uit die tijd en een replica van de Duifken (een ander Nederlands Schip uit die tijd) kwam vanuit Perth gevaren met wat hoogwaardigheidsbekleders. Ze hadden gehoopt dat WA en Maxima er ook bij zouden zijn maar ja die kwamen (net als wij) ook iets te laat!
Die mevrouw was overigens wel uitgenodigd voor een lunch met ons koningspaar morgen ergens in Perth.
Wij gingen niet naar Denham maar naar het naastgelegen Monkey Mia (spreek uit Maya) omdat daar iedere ochtend een aantal dolfijnen naar de kust zwemt voor wat verse visjes. Was leuk om te zien.
We maakte nog een ommetje naar het stadje Kalbarri ook van daaruit kun je op verschillende plaatsen gedenktekens zien van de gestrande Nederlandse schepen. De schipbreuk van de Batavia op haar eerste vaart spreekt het meest tot de verbeelding. De Nederlanders hadden ontdekt dat als je na Kaap de Goede Hoop rechtdoor bleef varen je veel betere wind had richting Indie dan wanneer je langs de Afrikaanse kust bleef varen. Alleen moest je wel op het juiste tijdstip bijsturen anders was een aanvaring met de riffen voor de Australische kust onontkoombaar. Zo ook voor de Batavia. Ongeveer 200 van de 380 opvarende bereikten het land. De kapitein besloot naar Jakarta te roeien, voorwaar een hele prestatie die ook nog lukte. Toen hij terugkwam bleek dat degene die hij als baasje had benoemd, de helft van de overlevenden had vermoord en dat er een aantal gevlucht waren naar een eilandje dichtbij. De leider daarvan kreeg een standbeeld dat we nog gezien hebben. De muiters werden gestraft (dat ging er niet al te zachtaardig aan toe) maar twee jonge jongens werden gespaard in die zin dat ze ergens aan land werden achtergelaten en zich mogelijk gevoegd hebben bij de aboriginals.
Hoe verder we komen hoe frisser het wordt, we klagen nu al steen en been als het "maar" 23 graden is. We hebben het dekbed voor de dag gehaald en als er 's avonds aan zee een koude wind staat dan komen wij de camper niet meer uit.
Vandaag was het zelfs maar 19 à 20 graden maar we zijn toch een mooie trail van 50km (kee's zeggen de Aussies) gaan fietsen (het was tenslotte gewoon prachtig zonnig). Deze trail liep over een oud spoor en dat is altijd fijn omdat het klimmen en dalen dan mooi geleidelijk is. We zitten nog 20km van Perth in de Swan Valley aan een mooi meer dat Leschenaultia heet. Morgen maar eens Perth gaan bekijken, misschien komen we Koning en Koningin nog tegen, je weet het niet!
Dat plantje van vorige week blijkt een Triodia te zijn, beter bekend als Spinifex en bijna een kwart van het totale oppervlak van Australië wordt in beslag genomen door dit gemene woestijngras. Ik heb nog steeds 4 splinters in mijn hand zitten en die komen er voorlopig nog niet uit zo diep zitten ze.
Afgelopen week zijn we de Steenbokskeerkring over gegaan en daarna de grens tussen noord en zuid West Australië. We hebben weer heel wat kilometertjes onder de wielen door laten gaan en onze grootste kosten zijn dus dieselkosten. We betaalden als duurste $ 1,55 en als goedkoopste $ 1,23. De verschillen zijn dus nog al groot maar ja bij de tank in the middle of nowhere heb je weinig keuze.
De highlights van deze week, we zijn veel aan de kust geweest. Bij Carnarvon (zo knauwend mogelijk uitspreken) kon je over een pier een hele mijl het water in. De kust bij Carnavon is ondiep en dus in deze jetty eind 1800 gebouwd om schepen te laden en lossen. Het is een hele wandeling tot het eind en de planken liggen een beetje los, ze liggen er ook al een tijdje :-)
In Denham bleken we net een belangrijke viering gemist te hebben. 400 jaar geleden zette de Nederlander Dirk Hartog als eerste (bewezen) Europeaan voet aan wal in West Australië. We hoorden van een Nederlandse mevrouw die hier sinds 1983 woont dat er nog al wat festiviteiten waren geweest twee dagen eerder zoals een feest in klederdrachten uit die tijd en een replica van de Duifken (een ander Nederlands Schip uit die tijd) kwam vanuit Perth gevaren met wat hoogwaardigheidsbekleders. Ze hadden gehoopt dat WA en Maxima er ook bij zouden zijn maar ja die kwamen (net als wij) ook iets te laat!
Die mevrouw was overigens wel uitgenodigd voor een lunch met ons koningspaar morgen ergens in Perth.
Wij gingen niet naar Denham maar naar het naastgelegen Monkey Mia (spreek uit Maya) omdat daar iedere ochtend een aantal dolfijnen naar de kust zwemt voor wat verse visjes. Was leuk om te zien.
We maakte nog een ommetje naar het stadje Kalbarri ook van daaruit kun je op verschillende plaatsen gedenktekens zien van de gestrande Nederlandse schepen. De schipbreuk van de Batavia op haar eerste vaart spreekt het meest tot de verbeelding. De Nederlanders hadden ontdekt dat als je na Kaap de Goede Hoop rechtdoor bleef varen je veel betere wind had richting Indie dan wanneer je langs de Afrikaanse kust bleef varen. Alleen moest je wel op het juiste tijdstip bijsturen anders was een aanvaring met de riffen voor de Australische kust onontkoombaar. Zo ook voor de Batavia. Ongeveer 200 van de 380 opvarende bereikten het land. De kapitein besloot naar Jakarta te roeien, voorwaar een hele prestatie die ook nog lukte. Toen hij terugkwam bleek dat degene die hij als baasje had benoemd, de helft van de overlevenden had vermoord en dat er een aantal gevlucht waren naar een eilandje dichtbij. De leider daarvan kreeg een standbeeld dat we nog gezien hebben. De muiters werden gestraft (dat ging er niet al te zachtaardig aan toe) maar twee jonge jongens werden gespaard in die zin dat ze ergens aan land werden achtergelaten en zich mogelijk gevoegd hebben bij de aboriginals.
Hoe verder we komen hoe frisser het wordt, we klagen nu al steen en been als het "maar" 23 graden is. We hebben het dekbed voor de dag gehaald en als er 's avonds aan zee een koude wind staat dan komen wij de camper niet meer uit.
Vandaag was het zelfs maar 19 à 20 graden maar we zijn toch een mooie trail van 50km (kee's zeggen de Aussies) gaan fietsen (het was tenslotte gewoon prachtig zonnig). Deze trail liep over een oud spoor en dat is altijd fijn omdat het klimmen en dalen dan mooi geleidelijk is. We zitten nog 20km van Perth in de Swan Valley aan een mooi meer dat Leschenaultia heet. Morgen maar eens Perth gaan bekijken, misschien komen we Koning en Koningin nog tegen, je weet het niet!
-
31 Oktober 2016 - 09:06
Jan De Jong:
Hoi A & H. Leuk en interessant om jullie verslag te lezen. In de krant en op tv zijn nu ook verhalen over Hollanders die Australië aan deden zoals jullie omschreven. Het zou wel bijzonder zijn als je ons koningspaar daar zou zien. Blijf vooral genieten.
Groeten van Jose en Jan -
31 Oktober 2016 - 09:10
Ed:
Hoi, toevallig net een stuk gelezen over Monkey Mia.
Is een bekend centrum om het gedrag van dolfijnen in het wild te bestuderen.
Ze doen dat daar al tientallen jaren en kunnen hele families dolfijnen en de gezinsverbanden erbinnen onderscheiden. Elke dolfijn heeft een eigen naam gekregen op basis van uiterlijke kenmerken.
Er komen er maar een paar aan de kust, de meeste blijven verderop in de baai.
Ze noemen het wel de dolfijn versie van het chimpanseeproject van Jane Goodall in Afrika.
Erg interessant.
Groetjes, Ed -
31 Oktober 2016 - 13:03
Leo:
Hoi Antonita en Henk
Koud is een emotie! En 20 graden is echt niet koud.
Mooi avontuur wat jullie meemaken!
Doe W-A en Maxima de groeten van mij.
Geniet er van en nog veel mooie ervaringen toegewenst.
Groet
Leo -
31 Oktober 2016 - 21:47
Anita:
Wat een mooi verhaal, Henk en Antonita! Leuk zo'n geschiedenisles... Zit in de familie, denk ik!
Ik was even bang dat de westkust vanuit Darwin wel heel erg eenzijdig/saai zou zijn, maar er komt gelukkig voor jullie wat meer leven in de brouwerij. Wat een verschil in prijs zeg van die diesel... Tja, ook in the middle of nowhere weten ze handig gebruik te maken van vraag en aanbod.... :-)
Geniet er lekker van en veel plezier in Perth. Zijn jullie al langs de '12 apostelen' gekomen?
Veel liefs, Anita xxx
-
06 November 2016 - 09:40
Henry En Marjon:
Heel interessant om jullie ervaringen in Australië te vergelijken met de onze in Nieuw-Zeeland. Vooral veel verschillen, om er maar een paar te noemen de temperatuur (we hebben de twintig graden niet gehaald) en het landschap (Nieuw-Zeeland is fantastisch afwisselend).Tezijnertijd zullen we jullie wel bijpraten. Tot die tijd, geniet van Australië, dat eigenlijk met geen ander land te vergelijken is. Groetjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
