OK nog eentje extra dan
Door: Antinita
Blijf op de hoogte en volg Antonita en Henk
29 Maart 2017 | Verenigde Arabische Emiraten, Dubai
Na weer een dagje niets doen op Fiji (valt voor Henk echt niet mee) moest er wel weer iets gebeuren en zo toch maar een autootje gehuurd. Grappig, na al die tijd hoog en droog in de grote campers zaten we nu ineens voor ons gevoel met ons achterwerk zo ongeveer op de weg in de kleine Toyota. We reden richting de hoofdstad Suva. Nadi en Suva liggen op het eiland Viti Levu. Dit eiland is half zo groot als Nederland. Nadi en Suva liggen 185 km uit elkaar en dat is toch bijna zo ver als van ons naar Alkmaar (St Pancras). Omdat er eigenlijk alleen een grote weg om het hele eiland heen loopt moet alle verkeer daar overheen.
Wat opviel is dat het eiland enorm groen is, vaak echt tropische plantengroei. Langs de weg tref je nog loslopende paarden en koeien aan. Het landschap is wat heuvelachtig maar echt hoog is het nergens.
Als je zo rijdt en rondkijkt dan valt het op hoe armoedig de mensen hier wonen. Nu stelt het weer wat minder hoge eisen aan het onderkomen dan in Nederland maar toch. Er lijkt veel verborgen werkeloosheid want je ziet overal heel veel mensen "aan het werk" maar er is vaak lang niet voor iedereen wat te doen. Het zijn wel hele vrolijke mensen, oogcontact maken garandeert opgestoken handen of de groet "Bula". Ze hebben ook een uitgesproken uiterlijk en je kunt makkelijk zien wie er van oorsprong Indisch is (meer ronde hoofden) of echt Fiji's (meer hoekige hoofden). De kleding is heel fleurig de dames in een lange rok met daar overheen een tuniek in dezelfde kleuren. De mannen in bloesjes met een patroon van gekleurde vlakken en bloempatronen. Deze hemden zijn er in alle soorten kleurstellingen maar geen drukke of felle kleuren. Ook veel t-shirts die mensen naar het werk dragen met de naam Fiji of Nadi er op. Mensen zijn daar kennelijk gewoon trots op.
In ons hotel was dus Joe die voor het entertainment van de gasten moest zorgen. Zijn vriendin, die nog bij haar moeder woont in Suva, stond op het punt van bevallen maar hij kan daar dan niet naar toe. Enerzijds omdat het te duur is en omdat hij maar heel beperkt vrij is. Inmiddels kregen we bericht dat het kindje geboren is maar dat hij pas komend weekend kan gaan kijken. Voor ons toch niet voor te stellen!
We mochten de auto 24 uur hebben (van 9 tot 9) dus de tweede ochtend vroeg gingen we nog snel even naar de stad Lautoka die aan de andere kant van Nadi ligt. Zowel Suva als Lautoka zijn groter dan Nadi. We hadden wel wat bewolkte dagen en ook wel wat regen maar bij temperaturen van boven de 25 graden was dat niet zo erg. Op de foto zie je nog ons uitzicht op zee, direct vanuit de hotelkamer. Echt geweldig om daar 's morgens in alle rust het eerste kopje thee te drinken.
We vlogen in de namiddag terug naar Nieuw Zeeland met een tussenlanding in Auckland. We kwamen dus pas laat aan en het regende en was fris. We hebben vanuit Auckland gebeld met Kaikoura, want we zouden nog op een wachtlijst staan voor de Walvis tocht. Bleek dat we niet eens op de wachtlijst stonden dus toen hebben we er maar vanaf gezien. Daarom op zondag maar naar het centrum van Christchurch gewandeld, pas in het stadsmidden wordt duidelijk hoeveel er herbouwd moest worden na de aardbeving van 2011. Er zijn overal nog bouwputten en lege plekken waar nog weer iets gebouwd moet gaan worden. Het wordt wel weer mooi maar er is nog veel te doen.
Maandag moesten we weer inpakken en dat betekent het verdelen van alle spullen over de koffers. Die maximale 30kg gold weer en we hebben nu natuurlijk weer alles bij ons. Wel wat spullen weg gedaan bv shirts die na 6 maanden echt afgedragen zijn en van Henk's fiets de ketting en tandwielen (versleten) maar ja er zijn ook weer wat dingen bij gekomen. Na de middag nog een paar uurtjes in het winkelcentrum doorgebracht want we moesten de kamer uit en het regende.....Kortom echt tijd om te vertrekken! Oh ja daar zagen we in een sportzaak nog allerlei dart attributen met de beeltenis van "onze" Micheal van Gerwen. Doet ie goed!
Zoals inmiddels gebruikelijk, moesten op het vliegveld weer wat spullen van de ene naar de andere koffer verhuizen waardoor we net binnen de grenzen bleven. Natuurlijk weer veel gewicht in de rugzakken nadat ons handbagage koffertje werd gewogen en van 12 naar 7kg moest "afslanken". Gelukkig deden ze niet moeilijk over het aantal stuks. Het is toch echt een kwestie van het mag wel ruiken maar niet stinken.
Van Christchurch vlogen we in 4 uur naar Sydney, daar uurtje wachten en om 22.00 uur weer hetzelfde vliegtuig in om in 14 uur naar Dubai te vliegen. Nu dus echt de laatste dagen!
Omdat we om half 5 allebei klaar wakker zijn nu gezellig samen dit verslag op internet zetten!
-
29 Maart 2017 - 08:28
Henry En Marjon:
Weer een erg leuk verhaal, een kadootje voor ons.
En zo zit er dan de reis op van 6 maanden bijna op.
Hoeveel weten jullie eigenlijk nog van de eerste weken? Waar zijn jullie geweest, wat hebben jullie gedaan? Bizar, dat dingen snel "zinken" maar het komt vanzelf weer boven water merken wij nu.
Weer gaan binnenkort lekker bijkletsen en er zullen nog vele momenten van herkenning komen van de plaatsen die weer beide bezocht hebben.
Geniet van de grote "zandbak" en tot snel.
Dikke kus en knuffel van ons.
XXX
-
29 Maart 2017 - 08:30
Marjon:
Mijn telefoon maakt van "we" vooral "weer" .....en ik check het niet voordat ik op verzenden druk.
Excuses daarvoor. -
29 Maart 2017 - 08:52
Anita:
Hee lieve mensen, blij met jullie laatste verslag. Anders is het voor ons ook niet 'af'. Dank je wel voor jullie leuke, uitgebreide, soms hilarische èn spannende verslagen! Het was me een avontuur zeg!
Nu lekker op weg naar huis: eigen haard is goud waard tenslotte! Heerlijk nagenieten van jullie sabbatical en natuurlijk het weerzien met Dot. Hopelijk tot gauw, nog een veilig laatste stukj naar huis. Xxx -
29 Maart 2017 - 18:54
Mientje:
Met tranen in de ogen afscheid genomen ?of ben je weer blij om de fam. En de tweeling te zien ,jullie hebben een prachtige avontuurlijke reis mee gemaakt dus .....welkom in ons kikkerlandje. Goede reis en tot spoedig ziens ..hoewel ik aan het revalideren ben vanwege een nieuwe heup ,kan even duren liefs xxx -
30 Maart 2017 - 11:25
Anja:
Het laatste verslag...mail.
Voor jullie snik snik....voor mij jippie..
Omdat ik alle fijne dingetjes persoonlijk nu van jullie hoor....
En wat is het toch snel gegaan he.....een half jaar.....voor jullie dan he...
Ik zou zeggen..een goede en veilige terugreis.....
En Welkom Thuis.
Groetjes anja
-
01 April 2017 - 13:11
Corrie Den Engelsman En Bram:
Welkom thuis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley