Drowsy Drivers Die
Door: Antonita
Blijf op de hoogte en volg Antonita en Henk
20 November 2016 | Australië, Halls Gap
Op borden hier langs de weg staat: "Drowsy Drivers Die". Kijk dat is duidelijke taal!
Na The Northern Territory en West Australië hebben we deze week South Australia doorkruist en zijn we nu in de provincie Victoria. Er waren onderweg inderdaad wel een aantal stukken die je als "niets" zou kunnen bestempelen maar dat zette ons op sommige onderwerpen wel aan het denken. Allereerst viel het ons op dat er heel veel dode kangoeroes langs de kant liggen. Levende hebben wij onder het rijden nergens kunnen spotten. Nu is het gebied waar we door reden, de Nullarbor Plain, zo'n 200.000 vierkante kilometer groot. De weg waarover wij reden is zo'n 1200km lang en zeg zo'n 10meter breed dus 12000 vierkante kilometer. Dat is maar zo'n 0,6%. Nu komt daar maar om de zoveel minuten een auto voorbij (we hebben het geteld, 16,5 gemiddeld in het uur.) Dus hoe groot is dan de kans dat een hoppende kangoeroe voor een auto komt??? Nu kunnen we ons wel voorstellen dat een kangoeroe ook depressief wordt van al dat niks maar om nou massaal voor auto's te springen......
......en dan nog wat. Op die weg rijden dus niet zoveel auto's. Af en toe kom je er een tegen en omdat wij zo langzaam rijden worden we ook heel af en toe ingehaald. Daarom kijken we heel regelmatig in de spiegel om te zien of er iets aankomt. En toch en toch .....het komt met enige regelmaat voor dat je (voor je idee) net in de spiegel gekeken hebt en voor zover je kon kijken (en dat is hier vaak heel ver) vaststelde dat er niks achter je zat. En dan ineens verschijnt er zo'n groen, blauw of wit Roadtrain monster die je voorbij komt suizen. Schouders omhoog, stuur flink vastknijpen en denken..."Waar kwam jij nou ineens vandaan? Stond vast achter een boompje ergens te wachten tot ik voorbij kwam" Tot zover onze alles behalve saaie ritten.
Deze week deden we nog meer leuke dingen, we fietsten door Esperance een stadje aan de Zuidelijke Oceaan. We verbeterden ons hitte record dat nu staat op 42,5 graad. Als je uitstapte was het net of je in de winter in het voorportaal van de V&D stond! We doorkruisten op de fiets de stad Adelaide. We fietsten ook een prachtige trail door het Little Desert National Park (Little is in dit geval 1.326 vierkante kilometer) en vandaag gingen we een eindje wandelen naar de Pinnacles in het Grampians National Park. De trail naar het uitkijkpunt is dan maar zo'n 3,5km lang maar dan wel stijl omhoog. Totaal liepen we iets meer dan 10 km en het was ronduit prachtig. De route ging door smalle canyons en het uitzicht vanaf de top was geweldig. Bij terugkomst was er een enorm krekelgezang om ons met deze prestatie te feliciteren. Gelukkig zijn die inmiddels ook weer tot rust gekomen.
We hebben weer wat tijdgrenzen overschreden en zitten nu 10 uur vroeger dan jullie.
Morgen rijden we naar Melbourne en leveren daar deze camper in. We zullen hem missen want we hebben er veel plezier van gehad. We vliegen dan naar Alice Springs en wat ons daar te wachten staat dat horen jullie volgende week.
Na The Northern Territory en West Australië hebben we deze week South Australia doorkruist en zijn we nu in de provincie Victoria. Er waren onderweg inderdaad wel een aantal stukken die je als "niets" zou kunnen bestempelen maar dat zette ons op sommige onderwerpen wel aan het denken. Allereerst viel het ons op dat er heel veel dode kangoeroes langs de kant liggen. Levende hebben wij onder het rijden nergens kunnen spotten. Nu is het gebied waar we door reden, de Nullarbor Plain, zo'n 200.000 vierkante kilometer groot. De weg waarover wij reden is zo'n 1200km lang en zeg zo'n 10meter breed dus 12000 vierkante kilometer. Dat is maar zo'n 0,6%. Nu komt daar maar om de zoveel minuten een auto voorbij (we hebben het geteld, 16,5 gemiddeld in het uur.) Dus hoe groot is dan de kans dat een hoppende kangoeroe voor een auto komt??? Nu kunnen we ons wel voorstellen dat een kangoeroe ook depressief wordt van al dat niks maar om nou massaal voor auto's te springen......
......en dan nog wat. Op die weg rijden dus niet zoveel auto's. Af en toe kom je er een tegen en omdat wij zo langzaam rijden worden we ook heel af en toe ingehaald. Daarom kijken we heel regelmatig in de spiegel om te zien of er iets aankomt. En toch en toch .....het komt met enige regelmaat voor dat je (voor je idee) net in de spiegel gekeken hebt en voor zover je kon kijken (en dat is hier vaak heel ver) vaststelde dat er niks achter je zat. En dan ineens verschijnt er zo'n groen, blauw of wit Roadtrain monster die je voorbij komt suizen. Schouders omhoog, stuur flink vastknijpen en denken..."Waar kwam jij nou ineens vandaan? Stond vast achter een boompje ergens te wachten tot ik voorbij kwam" Tot zover onze alles behalve saaie ritten.
Deze week deden we nog meer leuke dingen, we fietsten door Esperance een stadje aan de Zuidelijke Oceaan. We verbeterden ons hitte record dat nu staat op 42,5 graad. Als je uitstapte was het net of je in de winter in het voorportaal van de V&D stond! We doorkruisten op de fiets de stad Adelaide. We fietsten ook een prachtige trail door het Little Desert National Park (Little is in dit geval 1.326 vierkante kilometer) en vandaag gingen we een eindje wandelen naar de Pinnacles in het Grampians National Park. De trail naar het uitkijkpunt is dan maar zo'n 3,5km lang maar dan wel stijl omhoog. Totaal liepen we iets meer dan 10 km en het was ronduit prachtig. De route ging door smalle canyons en het uitzicht vanaf de top was geweldig. Bij terugkomst was er een enorm krekelgezang om ons met deze prestatie te feliciteren. Gelukkig zijn die inmiddels ook weer tot rust gekomen.
We hebben weer wat tijdgrenzen overschreden en zitten nu 10 uur vroeger dan jullie.
Morgen rijden we naar Melbourne en leveren daar deze camper in. We zullen hem missen want we hebben er veel plezier van gehad. We vliegen dan naar Alice Springs en wat ons daar te wachten staat dat horen jullie volgende week.
-
21 November 2016 - 09:22
Aniek:
Huh? Weten jullie zeker dat het Drawsy is en niet Drowsy?
Dat laatste betekent suf, mat, soezerig etc. Het eerste is onvindbaar..................
Neem goed afscheid van de camper!
Enige Sint of pieten daar gespot? -
21 November 2016 - 09:52
Gerry:
Ha eindelijk weer een beetje groen! Wat een beesten die roadtrains. Idd schrikken lijkt me als ze er ineens zijn. Dan was je waarschijnlijk een beetje drowsy tijdens het rijden..... Pas goed op!! -
21 November 2016 - 11:31
Corjan:
Om jullie ervaring enigszins te kunnen delen, ben ik naar een voorportaal van de V&D gegaan.
Wat denk je......V&D Weg ! Nou jah !
Blijft leuk om jullie te volgen hoor, veel plezier en op naar het volgende verslag.
Vanuit een grijs regenachtig Nederland....maar wel aan het nagenieten van wederom een kai gezellig optreden van de WCE...(en das ok mooi !)
-
21 November 2016 - 11:41
Antonita :
Oeps Aniek, snel vervangen. Ik denk dat ik een beetje drowsy was toen ik het stukje typte. Gelukkig was ik toen niet eens driver! -
21 November 2016 - 15:29
Tzacor:
Kans is 50% ;0) -
21 November 2016 - 18:59
Anita:
Wat een fantastisch leuk verslag. Ik heb ervan genoten! Je kunt altijd nog schrijfster worden, Antonita! Tenminste... ik meen jouw manier van praten hierin terug te vinden! Maar zelfs die lange saaie stukken werden nog spannend door de roadtrains... hoe dan ook: veel plezier in het drukke Melbourne en een goeie vlucht naar Alice springs...
En ondertussen ben ik een klein beetje jaloers op jullie wandeling en de heerlijke temperaturen... hoewel 42,5 wel heul veul is! ;-) -
21 November 2016 - 22:37
Toon En Odilia:
Hoi Henk en Antonita.
Wat een mooie reis.Je kunt zien je bent een echte infanterist met je groene netje over je zomerhoedje.
Maar het ziet er kei skôn uit.Wij genieten van jullie reisverslagen en foto's.Nog veel plezier en goeie reis.
Groetjes uit Volkel -
25 November 2016 - 14:07
Leo:
Hoi Ant. en Henk
Wat 'n leuke, mooie ervaringen. En dat samen in 1 cock-pit (vd camper). Is toch anders dan op het werk. Alvast een mooie ervaring voor PIZ (Pensioen In Zicht). Maar wel 'n beetje aan de conditie werken want het zijn maar korte ritjes op de fiets en wandelingen (tenminste voor jullie begrippen).
Geniet er van en op naar het volgende avontuur.
Groeten
Leo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
